Dil; insanların duygu, düşünce ve gözlemlerini kelimeler ile paylaştıkları bir sistemdir. Okuma yazmaya hazırlıkta hikâye anlatımının önemini vurgulayan doğuştancı görüş, okul öncesi dönemde çocuklara hikâyeleri yeniden üretmeye olanak vermenin onlar için önemli bir etkinlik olduğunu savunur. Hikâye anlatımı; bir hikâyenin sözlü veya yazılı olarak yorumlanmasıdır. Çocukların hikâye anlatma becerileri yaşları ile birlikte gelişir. Bir hikâyeyi anlatmak için tamamen görsellere dayanan resimli çocuk kitapları (sözsüz kitaplar), çocuklara hikâyeleri resimler aracılığıyla anlatarak gelişimsel bir sıra sunar. Hikâye elementleri çocukların yaratıcı düşünme ve düşüncelerini organize etme becerilerine katkı sağlarken, anlama düzeylerini ölçmede ve hikâyeleri anlatma yeterliliklerinin belirlenmesinde kullanılabilir. Araştırmacılar anlama becerilerini geliştirmek için çocuklara resimli kitaplardan hareketle hikâyeler anlattırılması gerektiğini ifade etmektedirler. Bu araştırmanın amacı resimli çocuk kitabı kullanarak okul öncesi dönem çocuklarının hikâye anlatımlarında hikâye elementlerini incelemektir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması şeklinde tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılında okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 60-66 aylık 30 çocuk oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Coşkun (2005) tarafından hazırlanan “Hikâye Elementleri Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Veri toplama sürecinde çocukların kendi hikâyelerini oluşturmalarını sağlamak amacıyla 4-6 yaş grubu çocuklar için hazırlanmış olan, sadece resimlerden oluşan sözsüz bir kitap kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde nitel veri analiz yöntemlerinden betimsel analizden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çocukların hikâye anlatımlarında bütün elementleri kullandığı; fakat bu elementlerin kullanım oranlarında farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca bazı elementleri kullanmalarının çocuklarda hikâye anlatı dönemleriyle ilgili yapılan sınıflandırmalarla örtüştüğü tespit edilmiştir.

Language is a system in which people share their feelings, thoughts and observations with words. The nativist theory, which emphasizes the importance of storytelling in the preparation for literacy, argues that it is an important activity for them to allow children to reproduce their stories in the pre-school period. Storytelling; is interpretation of a story verbally or written. Children's ability to tell stories grows with their age. Wordless books based on purely visuals to tell a story present a developmental sequence by telling to children stories through pictures. Story elements can be used in helping children to produce creative ideas and to organize their thoughts, while measuring the level of comprehension and determining their ability to tell stories. Researchers have stated that children should told stories from the picture books in order to improve their comprehension skills. The purpose of this research is to examine the story elements in storytelling of preschool children using the illustrated children's book. Research is designed as a case study from qualitative research methods. The study group consists of 30 children aged 60-66 months who are educating in pre-school education institutions in the academic year 2017-2018. The "Scale for Story Elements Evaluation" prepared by Coşkun (2005) was used as a data collection tool in the research. In the data collection process, a wordless book consisting of just pictures, prepared for children aged 4-6 years, was used in order to allow children to create their own stories. In the analysis of the research data, descriptive analysis was utilized from qualitative data analysis methods. According to the results of the research, children use all elements in storytelling; but the use rates of these elements are different. Besides, it has been found that the use of certain elements overlaps with the classifications related to storytelling periods in children.