In March 2011, in the Syrian town of Daraa, children whose ages ranged from nine to fifteen wrote anti-regime graffiti on a wall, which prompted the regime's security forces to arrest and torture the children. Soon after, Syrian citizens poured into streets to protest against the regime's arbitrary acts, and the regime responded this by shooting the peaceful protestors; this served to light the fire that would result in the Syrian civil war. However, although the events that took place in Daraa served to ignite Syria's civil war, there were, in fact, a great many other problems that had effectively led the country toward war. In order to understand the key factors behind the war, this study conducted interviews with 60 Syrian refugees in the Turkish provinces of Gaziantep and Hatay. These refugees were witness to what pre-war Syria experienced. In the semi-structured interviews conducted, the interviewees assessed the socioeconomic environment in Syria that contributed to the outbreak of the civil war. Among the economic problems that helped to usher in war in Syria were the high rate of unemployment and unequal distribution of welfare. In addition, the neo-liberal and privatization policies implemented under Bashar al-Assad served to create a new bourgeoisie class and further impoverish the majority due to a decrease in subsidies and other benefits. Further, the agricultural sector, which played an important role in Syria's economy, suffered a 4-year drought, which was made worse by the fact that the regime failed to take the necessary precautions that would have allowed the country to weather a problem of this nature and magnitude. This meant that, among other things, many Syrian citizens working in agriculture and husbandry experienced serious financial losses. As a result, two to three million people emigrated from the countryside to Syria's urban regions, and these migrations increased the cities' rates of unemployment. Moreover, real estate prices, which increased due to the arrival of Iraqi refugees to Syria during the 2003 Iraq War, and food prices, which had also increased in recent years, also played a role in the outbreak of war in Syria. Economics, however, were not the only factors that led Syria into war; there were social factors at work as well. Syria's civil war may have seemed inevitable, given the excessive control, pressure, and violence to which the Syrian regime subjected the country's citizens. Security forces and Mukhabarat (intelligence) made life increasingly difficult for the people of Syria, and there seemed no end to this, as opposition to the controlling regime had not been permitted since the Hafez al-Assad period. Further, although the interviewees suggested that there were no major pre-war problems among Syria's various sectarian groups, the Bashar regime played on old fears in order to secure the support of Alawites against the Sunni-dominated opposition. The regime also set the Shabbihas, which are comprised primarily of Alawites, against the opposition groups and their brutal acts added a sectarian dimension to the Syrian civil war.

Mart 2011'de, Suriye'nin Dera kentinde, yaşları 9 ila 15 arasında değişen çocukların duvara rejim karşıtı yazı yazmaları üzerine, rejimin güvenlik güçleri harekete geçerek çocukları gözaltına aldı ve işkenceler yaptı. Çok geçmeden, Suriyeli vatandaşların rejimin keyfi uygulamalarını protesto etmek amacıyla sokaklara dökülmesi ve rejimin de barışçıl göstericilere ateş ederek karşılık vermesi Suriye iç savaşı ile sonuçlanacak olayların fitilini ateşledi. Ancak, her ne kadar Dera'da gerçekleşen bu olayların Suriye iç savaşını tetiklediği düşünülse de esasında ülkeyi fiilen iç savaşa sürükleyecek birçok problem vardı. Bu çalışma kapsamında, savaşın çıkmasına sebep olan temel faktörlerin anlaşılabilmesi için Suriye'de savaş öncesi dönemin gerçek tanıkları olan ve şu anda Gaziantep ve Hatay illerinde yaşayan 60 Suriyeli mülteci ile mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Yürütülen yarı-yapılandırılmış mülakatlarda, görüşmeciler Suriye'de iç savaşın patlak vermesinde rol oynayan sosyo-ekonomik ortamı değerlendirmişlerdir. Suriye'yi iç savaşa götüren ekonomik nedenlerden başlıcaları yüksek işsizlik oranları ve eşit olmayan refah dağılımıdır. Buna ilave olarak, Beşar Esad döneminde uygulanan neo-liberal politikalar ve özelleştirme politikaları ülkede yeni bir burjuva sınıfı yaratılmasına hizmet ederken sübvansiyon ve diğer devlet yardımlarını keserek halkın büyük bir kısmını daha da fakirliğe itmiştir. İlaveten, Suriye ekonomisinde önemli rol oynayan tarım sektörünün 4 yıllık kuraklıktan olumsuz etkilenmesi ve rejimin de buna ilişkin gerekli tedbirleri almamış olması ülkenin bu mahiyette ve büyüklükte bir sorunu ortadan kaldırmasını zorlaştırmıştır. Tarım ve hayvancılıkla uğraşan bir çok Suriye vatandaşı maddi anlamda ciddi kayba uğramıştır. Sonucunda ise 2 ila 3 milyon kişi kırsal bölgelerden Suriye'nin kentsel alanlarına göç etmiş ve bu göçler beraberinde şehirlerdeki işsizlik oranlarını da arttırmıştır. Ayrıca, 2003 Irak Savaşı esnasında Iraklı mültecilerin Suriye'ye gelmesiyle artan gayrimenkul fiyatları ve son yıllarda artan gıda fiyatları, yine Suriye'de iç savaşın patlak vermesinde rol oynayan faktörlerdendir. Ancak Suriye'yi savaşa sürükleyen nedenler sadece ekonomiden kaynaklı nedenler değildir. En az ekonomik faktörler kadar sosyal faktörler de Suriye'de ortaya çıkan savaşın tetikçisi olmuştur. Suriye rejiminin ülke vatandaşları üzerinde kurmuş olduğu aşırı kontrol, baskı ve şiddet mekanizması Suriye iç savaşını kaçınılmaz hale getirmiştir. Güvenlik güçleri ve istihbarat servisi Suriye'deki vatandaşlara hayatı çekilmez hale getirmiştir. Hafız Esad döneminden itibaren hiçbir zaman ülkede rejim karşıtı muhalif oluşumlara izin verilmemiştir. Bunlara ilaveten, her ne kadar görüşmeciler savaş öncesi dönemde Suriye'de farklı mezhepsel gruplar arasında büyük bir sorunun söz konusu olmadığını belirtseler de Beşar rejiminin Sünni ağırlıklı muhalefete karşı Alevilerin desteğini almak amacıyla temelde Alevilerden oluşan Şebbiha birliklerini kullanması ve bu birliklerin gerçekleştirdiği acımasız eylemler Suriye iç savaşına mezhepsel bir boyut da kazandırmıştır.