Kur’ân-ı Kerîm’in kendisini nitelediği ifadelerden biri de onun bir “kitap” olmasıdır. İlk emri “Yaratan Rabbinin adıyla oku!” (Alâk, 96/1) olan Kur’ân, hükümleri ve kendine özgü üslûbu gibi özellikleriyle de ağır bir sözdür (kavl-i sekîl). Her disiplinde olduğu gibi Kur’ân tefsirinin de hususî yöntemi ve usûlü vardır. Kur’ân’ı anlamak, bir dili ve onunla yazılıp söylenenleri mantûk ve mefhumuyla anlayabilmektir. Asr-ı saadetten günümüze yazılan dirayet ve rivayet tefsirleri ile içtimâî, edebî, fıkhî, ilmî vb. tefsir ekollerinde de maksat farklı yöntem ve yaklaşımlarla Kur’ân’ı anlamaktır. Kur’ân’ı doğru anlamaya yarayan, bunun yöntem ve usûlünü anlatan u‘lûmü’l-Kur’ân ve bununla ilgili kâideler hicrî II. ve III. asırlarda bazı tefsir mukaddimelerinde bulunmaktaydı. İbnü'l-Cevzî (ö. 597/ 1201) ile başlayıp et-Tufî (ö. 716/ 1316) ve İbn Teymiyye (ö. 728/ 1327) ile devam eden bu alana dair müstakil eserler kaleme alma eğilimi son dönemde Abdurrahman Habenneke el-Meydânî (ö. 2004) ile ivme kazanmıştır. Meydânî’nin gayesi Kur’ân’ın en doğru şekilde anlaşılıp yorumlanmasıdır. Bu amaca mâtufen tespit ettiği kırk kâideyi tefsirine mukaddime sadedinde yazdığı “Kavâ‘idü’t-Tedebbüri’l-Emsel li-Kitâbillâhi Azze ve Celle” adlı eserinde toplamıştır. Küllî kâide olmayan fakat Kur’ân’ın anlaşılmasına yarayan bu ilkeleri de Me‘âricü’t-Tefekkür ve Dekâiku’t-Tedebbür Tefsîrun Tedebbüriyyun li’l-Kur’âni’l-Kerîm bi Hasebi Tertîbu’n-NuzûliVifka Menheci Kitabi Kavâ‘idi’t-Tedebbüri’l-emsel li Kitâbillâhi Azze ve Celle adlı tefsirine uygulamaya çalışmıştır. Sayılarını artırmanın mümkün olduğu söz konusu ilkelerin benzerlerini daha önceki başka eserlerde de görmek mümkündür.

One of the expressions of the Qur'an that characterized itself is being a ''book''. The Qur'an, which the first commandment is "Read with the name of the Creator," (Alaq, 96/1), is also a heavy word with its features such as its precepts and its own style (kavl-i sekîl). Just as in every discipline, the Qur'anic commentary has a special method and system. To understand the Qur'an is to understand a language and the words written and spoken with it in terms of logic and notion. Acumen and commentary rumors from the Prophet Muhammad's time to our day are understanding the Qur'an with different methods and approaches. Describing the methods and procedures used to understand the Qur’an properly, u‘lûmü’l-Kur’ân, hijri and related bases in the II. and III. centuries, there were some introduction commentary. Beggining with Ibn al-Jawzi (bc. 597/1201) and continued with et-Tufî (bc. 716/1316) and Ibn Taymiyyah (bc. 728/1327) the tendency to write individual works in this area has gained momentum with Abdurrahman Habenneke al-Meydânî (bc. 2004) The goal of Meydanî is to understand and interpret the Qur'an in the most accurate way. To this intention, he collected the forty bases he determined in his book “Kavâ‘idü’t-Tedebbüri’l-Emsel li-Kitâbillâhi Azze ve Celle”, which he wrote in his commentary. He tried to apply these principles which is not a comprehensive but it is intended to be understood the Qur'an to the his commentary that is called Me‘âricü’t-Tefekkür ve Dekâiku’t-Tedebbür Tefsîrun Tedebbüriyyun li’l-Kur’âni’l-Kerîm bi Hasebi Tertîbu’n-NuzûliVifka Menheci Kitabi Kavâ‘idi’t-Tedebbüri’l-emsel li Kitâbillâhi Azze ve Celle. It is possible to see the similarities of these principles in other previous works as well.