Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma kaygıları üzerinde akran geribildirimi ile öğretmen geribildirimi arasında bir farklılık olup olmadığını belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda Gaziantep Üniversitesi Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü 2. sınıfta öğrenim görmekte olan 30 öğrenciden biri deney (akran geribildirimi), diğeri kontrol (öğretmen geribildirimi) olmak üzere iki grup oluşturulmuştur. Gruplar, öncelikle olasılıklı örnekleme yoluyla yansız atamayla belirlenmiş, 6 haftalık uygulama sürecinin ardından bu gruplara katılan öğrencilere akran ya da öğretmen geribildirimlerine katılma durumlarına göre sorular sorulmuş ve bu doğrultuda geribildirimlere ilişkin onların görüşleri alınmıştır. Karma yönteme göre yapılan bu çalışmada nicel ve nitel veri toplama yöntemleri birlikte kullanılmıştır. Nicel veri toplama aracı olarak Kınay ve Özkan (2014) tarafından geliştirilen “Öğretmen Adayları İçin Konuşma Kaygısı Ölçeği (ÖAKKÖ)” kullanılmıştır. Nitel veri toplama aracı olarak da “yarı yapılandırılmış görüşme formu” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, hem akran hem de öğretmen geribildirimi alan grupların ön test-son test ortalamaları arasında konuşma kaygısının azaldığına yönelik anlamlı bir farklılığa ulaşılırken, gruplar arası son test ortalaması arasında anlamlı bir farklılığa ulaşılamamıştır. Yapılan görüşme sonucunda ise her iki grubun konuşma etkinlikleri öncesinde kaygı durumları yaşadıkları; ancak yapılan geribildirime ilişkin etkinlikler sonrasında ise onlarda konuşma kaygısının azalması yönde farklılıklar yarattığı ve öğretmen adaylarının özellikle geribildirimlere ilişkin olumlu görüş bildirdiğine ulaşılmıştır. Ancak her iki grubun da geribildirim olarak öğretmen geribildirimini yeğledikleri sonucu elde edilmiştir.

The purpose of this research is to determine whether there is a difference between peer feedback and teacher feedback on the speaking anxiety of Turkish language teacher candidates. For this purpose, 30 students in the second year of Department of Turkish and Social Sciences Education in Gaziantep University were seperated two groups: one is experimental group including peer feedback and the other is control group including teacher feedback. Groups were determined by using random sampling. Activities were applied for 6 weeks. At the end of the practice, students who participated in the groups were interviewed related to peer feedback and teacher feedback. Mixed method including quantitative and qualitative method was used to collect data. "Speech Anxiety Scale for Teacher Candidates" developed by Kınay and Özkan (2014) was used as a quantitative data collection tool. As a qualitative data collection tool, semi-structured interview form was used. As a result of the research, a significant difference was found between the pre-test and post-test averages of the peer and teacher feedback groups, but no significant difference was found between two groups’ post-test averages. As a result of the interview, both groups had anxiety situations before speaking activities; but after the activites related to the feedback, it was reached that there was a decrease in the speaking anxiety of teacher candidates, and also, Turkish language candidates reported a positive opinion on the feedback in particular. However, both groups preferred teacher feedback rather than peer feedback.