Türk Edebiyatının “gamlı prensesi” olarak tanımlanan Tezer Özlü, çocukluk yıllarını ele aldığı Çocukluğun Soğuk Geceleri adlı otobiyografik eserinde sinematografik bir anlatımla o dönemi anlatmıştır. Tezer Özlü’nün hayatının dönüm noktalarını anlattığı bu eserde kullanılan sinematografik anlatım tekniği, çocukluk dönemi diye adlandırılan o yılların kişinin karakterini ileride nasıl etkileyebildiğini okurun daha iyi anlamasını sağlamıştır. Geriye dönüşlerle anlatılan kısa hikâyelerde toplumsal yapıya eleştiriler getirilir ve standardize olmuş kabullere/toplumsal değerlere eleştirel bir gözle bakılır. Bu küçük kitapta ândan geçmişe yolculuk söz konusudur. Eserde geçişler alabildiğine hızlıdır ve yazar, geçmişe giderken günü yani yaşadığı ânı da sorgular. Çocukluğun Soğuk Geceleri ilk kez 1980 yılında yayımlanmıştır. Bu otobiyografik eseri tamamlar nitelikteki Bir İntiharın İzinde 1983, Yaşamın Ucuna Yolculuk ise 1984 yılında yayımlanır. Yazarın üslubunun bir parçası olan bu anlatım tekniğini nasıl kullandığı üzerine ince ve ayrıntılı tespitler yapmak açısından bu çalışmada sadece, Tezer Özlü’nün Çocukluğun Soğuk Geceleri adlı kitabı değerlendirilecektir. Kitapta dört bölüm bulunmaktadır: “Ev”, “Okul ve Okul Yolu”, “Léo Ferré’nin Konseri” ve “Yeniden Akdeniz”. Çalışmada öncelikle sinematografik anlatım üzerinde durulacak daha sonra Tezer Özlü’nün üslubunun bir parçası olan bu anlatım tekniği kitaptan alıntılarla açıklanacaktır.

Tezer Özlü, who is described as a sorrowful princess in modern Turkish literature, recalls her childhood years in her autobiographic book Cold Nights of Childhood in a cinematographic manner. Tezer Özlü narrates the turning points of her life with the cinematographic expression technique in this novel. This provides the readers with a better understanding of how one’s future character is affected by named the childhood years. In short stories recounting flashbacks throughout the novel, she criticizes the social structure and standardized admissions/societal values are reviewed with a critical look. This little novel is a journey to the past from the moment in question. In this book, transitions are supremely fast and the author, living in the moment when that day goes past queries. Cold Nights of Childhood was published for the first time in 1980. This autobiographical work was completed with the succeeding books On the Track of a Suicide (1983) and Voyage to the Edge of Life (1984). However, in this study only the book Cold Nights of Childhood will be evaluated to investigate the used expression technique, which is part of the author’s style, to make fine determinations and detailed explanations. There are four chapters in the book. 1. Home, 2. School and Way to School, 3. The Concert of Léo Ferré, 4. (Once) Again Mediterranean Sea. The study will primarily focus on cinematographic expression; later, this expression technique, which is part of Tezer Özlü’s style, will be explained with quotations from the book.