Bireylerin yaşamlarında evlilik, iş gibi temel yaşam olayları oldukça mühimdir. Bu ögelerin kalitesi bireylerin yaşamdan aldıkları doyumu etkilemekteyken; bireylerin sahip oldukları bir kişilik özelliği olan iyimserlik düzeyleri ise bu yaşam ögelerinden alabilecekleri doyum düzeyini etkileyebilmektedir. Bu nedenle bu kavramların birbirleri ile olan ilişkisini irdelemek alan yazına önemli katkılar sağlayabilecektir. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı yaşam doyumu ve iyimserlik değişkenlerinin evli bireylerin evlilik doyum düzeylerini ne derecede yordadığını belirlemektir. Araştırmaya Ankara ilinde ikamet eden, gönüllü olan, en az lise mezunu ve gelir getiren bir işte çalışan evli bireyler dahil olmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu; 276 (% 50.3) kadın ve 273 (% 49.7) erkek olmak üzere toplam 549 evli birey oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak; bireylerin evlilik doyum düzeylerini belirleyebilmek amacıyla Evlilik Yaşam Ölçeği, yaşam doyum düzeylerini belirleyebilmek için Yaşam Doyum Ölçeği, iyimserlik düzeylerini belirleyebilmek için Yaşam Yönelim Testi ile sosyo demografik değişkenlere ilişkin bilgi toplamak amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilmiş olan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistik programı kullanılmıştır. Araştırmada toplanan veriler; Aşamalı Regresyon tekniği ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda; yaşam doyumu ve iyimserlik değişkenlerinin evlilik doyumunu manidar olarak yordadığı bulunmuştur.

In the lives of individuals, basic life events such as marriage and job are very important. The quality of these affects individuals’ life satisfaction levels. Also, optimism, which is a personality characteristic, can affect the level of individuals’ life satisfaction. Therefore, analyzing the relation of these concepts with each other can provide important contributions to the literature. In this context, the purpose of this study is to determine the extent to which the life satisfaction and optimism variables predict marital satisfaction levels of married individuals. The survey included married individuals who reside in Ankara, volunteer, work in a high school graduate and earn income. The study group of the study; 276 (50.3%) women and 273 (49.7%) men constituted 549 married individuals. As data collection tools; Life Satisfaction Scale to determine the level of life satisfaction, Personal Information Form developed by the researcher to collect information about the socio demographic variables with the Life Orientation Test in order to determine the optimism levels were used in order to determine the marital satisfaction levels of the individuals. SPSS 22.0 statistical program was used in the analysis of the data obtained in the research. Data gathered in the study; İt was analyzed by a stepwise regression technique. As a result of the analyzes made; life satisfaction and optimism variables were found to predict marital satisfaction