Ülkelerin en büyük makroekonomik hedeflerinden biri ekonomik kalkınmadır. Ekonomik kalkınma, düşük gelir ve kötü bir yaşam kalitesine sahip olan az gelişmiş ülkelerin bulundukları bu durumdan, insanlarının çoğunun yüksek bir gelir ve yaşam standartlarına sahip olduğu bir noktaya gelmesi süreci olarak tanımlanabilir. Ülkelerin ekonomik kalkınmalarını sağlamaları için en önemli faktör ekonomik büyümedir. İhracat ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiyi araştıran çalışmalara literatürde oldukça sık rastlanmaktadır. Bu çalışmaların çoğu, ihracatın ekonomik büyüme üzerinde pozitif bir etkiye sahip olduğu sonucunu işaret etmektedir. Ancak bazı ülkelerin ihracatlarında büyük artışlar sağlanmasına rağmen iktisadi olarak sürdürülebilir bir büyüme yakalayamadıkları gözlemlenmiştir. Bu durum ülkelerin ne kadar ihracat yaptıklarından ziyade ne ihraç ettiklerinin daha önemli olduğu kanısının oluşmasına neden olmuştur. Bu çalışmada Hausmann vd. tarafından oluşturulan bir endeks kullanılarak Türkiye ve Güney Kore’nin 1960 sonrası dönemde yaptıkları ihracatın sofistike değerleri hesaplanmış ve iki ülkenin ihracatlarının kalitesinde meydana gelen değişimler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Özetlenen tanımlayıcı istatistikler sonucunda, bu ülkelerin ihracat kalitelerindeki değişim ile ekonomik büyümeleri arasında bir etkileşim olduğu belirlenmiştir. 1960’lı yıllarda Türkiye’nin ihracatının sofistike değeri ile Güney Kore’nin ihracatının sofistike değerleri hemen hemen aynı olduğu belirlenmiştir. Sonrasında Güney Kore’nin ihracat yapısının değişmesi ve ihracatının sofistike değerinin yükselmesi gelişmiş ülkelere yakınsamasına olanak sağlamıştır. Türkiye ise ihracatının yapısının aynı kalması ve ihracatının sofistike değerinin yükselmemesi gelişmiş ülkelere yakınsamasına engel olmuştur. Çalışma Türkiye’nin 10 bin dolar seviyesinde sıkışan kişi başına düşen milli gelirini yükseltip Güney Kore gibi gelişmiş ülkelere yakınsaması için ihracatının sofistike değerini yükseltmesi gerektiği sonucunu işaret etmektedir.

One of the most important purpose of countries is economic development. Economic development is adopted a process, which leads a country from a state of underdevelopment, characterized by low income and poor quality of life, to one of higher living standards for a large majority of its citizens. Countries must be successful at sustainable economic growth for economic development. There is a respectable number of studies concentrated on the relationship between exports and economic growth. The majority of these studies indicate that export has a positive impact on economic growth. However, some countries could not succeed at economic growth despite export increase in recent years. This situation reveals the view that export composition more important than export volume. In this study, export sophistication of Turkey and South Korea have been calculated using index founded by Hausmann et.all and after that the alteration of export sophistication of those countries have been comparatively investigated. The result of descriptive statistic determines that there is correlation between alteration of export sophistication and economic growth of those countries. It had been determined that the value of export sophistication of Turkey and South Korea almost the same in the 1960s. After this year, South Korea had succeeded to improve their EXPY formation from labor intensive-product to capital-intensive product while Turkey EXPY formation has been remained labor intensive-product from 1962 to 2000. Study implies that Turkey should improve export sophistication index in order to increase GDP per capita showing inertia in ten thousand dollar and converge to developed countries like South Korea.