Bu çalışmada Mehmet Âkif Ersoy’un yedi kitaptan oluşan Safahat adlı eseri, içerik bakımından incelenmiştir. Safahat’ın çok sesli bir eser olma özelliği taşıması, eserin içeriğinin oluşmasında önemli bir etken olarak değerlendirilebilir. Konu başlıklarının dönemin birey ve toplum hayatında yaşanan gerçekliklerden alınmış olması, eserin temel özelliklerindendir. Yaşanan gerçekliklerin bir yansıması olarak Safahat, her dönemde okunması gereken bir metindir. Bir metni okumak, onu her düzeyde ayrıntılı olarak incelemek, yapılandırmak demektir. Bu yapılandırma işlemi de metinden hareketle olmalıdır. Bu çalışmada Safahat, bu bakış açısıyla incelenmeye çalışılmıştır. Eserin geniş hacimli olması, içeriğindeki konu başlıklarının önemiyle doğru orantılıdır. Konu başlıklarının öneminin yanı sıra bu konuların işleniş biçimi de dikkate değer bir noktadır. Eserin söylem biçimi, dilin her düzeyde son derece etkili kullanımıyla gerçekleşmiştir. Bu açılardan Safahat, dil ve edebiyat incelemelerinin de temel eserlerinden biri olma özelliğini taşır. Sadece yazıldığı dönemle sınırlı kalmayan bugüne de kendini taşıyan eser, Türk Dili ve Edebiyatının klasik eserlerindendir. Safahat’ın çok sesli oluşu ve biçemi, onu edebiyatımızda çok daha farklı bir yere taşımıştır. İşlevsellik ve fayda esası, samimiyet, inanç, erdem gibi değerler, Mehmet Âkif Ersoy’un tüm eserlerinde geçerli olan ve hayata bakış açısını yansıtan kavramlardır. Bu kavramlar, Safahat’ta da temel söylem özelliği olarak karşımıza çıkar.

In this study, Mehmet Âkif Ersoy’s Safahat, consisting of seven books, was examined in terms of content. Safahat’s polyphonic structure can be thought as an important factor in the creation of the art piece. One of the basic features of the art piece is the fact that the main titles have been taken from the realities experiences in the lives of individuals and the society. As the reflections of the real events, Safahat is a text that should be read in every era. To read a text means examining it in detail at every level and also structuring it. This structuring process should be done in accordance with the text. In this study, Safahat was examined with this point of view. The large volume structure of the art piece is directly proportionate to the importance of the main titles. As well as the importance of the main titles, these titles’ narration style is something that should be paid attention to. The art piece’s manner of discourse is thanks to the impressive use of the language at every level. From these angles, Safahat has the property of being one of the fundamental art pieces of the language and literature studies. As an art piece not left behind in the era it was written and managed to arrive these days, it is one of the classics in Turkish Language and Literature. Safahat’s polyphonic structure and style gains the art piece a unique place in our literature. Values such as functionality and pragmatism, sincerity, belief, virtue are the terms that reflect Mehmet Âkif Ersoy’s point of view towards life, which can be seen in all his art pieces. These terms welcome us as the main feature of discourse in Safahat