Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğretmen ve yöneticilerinin örgütsel bağlılık düzeylerini çeşitli değişkenlere göre belirlemektir. Araştırmanın evreni ve örneklemini 2015-2016 eğitim-öğretim yılında İzmir ili Gaziemir ilçesi sınırları içinde bulunan ortaokullarda görev yapmakta olan 401 öğretmen ve yöneticiler oluşturmuştur. Araştırmanın nicel verileri Allen ve Meyer’in (1990) geliştirdiği “Örgütsel Bağlılık Ölçeği”, nitel verileri ise araştırmacı tarafından hazırlanan "Öğretmen ve Yöneticilerin Örgütsel Bağlılıklarına ilişkin Görüşme Formu" aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın bulguları şu şekilde özetlenebilir: Ortaokul öğretmen ve yöneticilerinin örgütsel bağlılıkları “kararsızım” düzeyinde olmakla birlikte yöneticilerin bağlılık düzeyi öğretmenlerinkinden daha yüksektir. Hem yöneticilerde hem de öğretmenlerde en yüksek ortalamaya sahip örgütsel bağlılık boyutu “Duygusal Bağlılık”tır. “Duygusal Bağlılık” boyutunu “Normatif Bağlılık” boyutu takip etmektedir. En düşük ortalamaya sahip örgütsel bağlılık boyutu ise “Devam Bağlılığı”dır. Aynı okulda uzun süredir görev yapan öğretmen ve yöneticilerin örgütsel bağlılık düzeyleri "Devam Bağlılığı" boyutunda daha az süredir aynı okulda görev yapanların örgütsel bağlılık düzeyinden daha yüksektir. Ücretli katılımcıların örgütsel bağlılık düzeyleri "Normatif Bağlılık" boyutunda kadrolu ve norm fazlası olanlardan daha yüksektir. Görev yaptıkları okulun fiziki koşullarını yeterli bulmayan katılımcıların yalnızca “Devam Bağlılığı” boyutunda örgütsel bağlılık düzeyi diğerlerinden daha yüksek iken diğer boyutlar ve ölçek genelinde iste tersi bir durum söz konusudur. Yapılan nitel araştırma sonucunda örgütsel etkenlerin örgütsel bağlılık üzerinde kişisel etkenlerden daha belirleyici olduğu görülmüştür.

The aim of this research is to determine the organizational commitment levels of the secondary school teachers and administrators in regard to some variables. The universe and the sample of the study is comprised of 401 secondary school teachers and administrators working at public and private schools in the district of Gaziemir located in the province of İzmir in the school year of 2015-2016. The quantitative data of the research were obtained through the “Organizational Commitment Questionnaire” developed by Allen and Meyer (1990) whilst, the qualitative data were obtained through the “Interview Form Related to the Organizational Commitments of the Teachers and Administrators” prepared by the researcher. The results of the research can be summarized as follow: Although the organizational commitments of the teachers and administrators are at "Neither Agree Nor Disagree" level, the commitment levels of the administrators are higher than those of the teachers. The organizational commitment component with the highest arithmetic mean is the "Affective Commitment" in both administrators and teachers. The "Normative Commitment" component follows the "Affective Commitment" component. Finally, the organizational commitment component with the lowest arithmetic mean is the "Continuance Commitment". The "Continuance Commitment" levels of the secondary school teachers and administrators working at the same school for a long time are higher than those of the teachers and administrators working at the same school for shorter periods. The organizational commitment levels of the participants working as substitute teachers are higher than the others in the "Normative Commitment" component. The organizational commitment levels of the participants, who think that the physical conditions of their school are inadequate, are higher than the others in the "Normative Commitment" component. But the situation is reverse for the other components and overall scale. The result of the qualitative research has shown that organizational factors are more determinative on the organizational commitment level than personal factors.