Bu çalışma, geleneğin dillendirdiği Zerkeşi’nin ise müstakil bir başlık altında ele aldığı “Üslûbü’l-Kur’ân” meselesine hem açıklık getirmek hem de Kur’an’ı anlamada bir yöntembilim olarak teklif etmeyi amaçlamaktadır Kur’an’ı anlamak büyük ölçüde onun üslûbunu, sanatlarını, dil yapılarını anlamaktan geçmektedir. Bu çalışmada belagat teorisinin Kur’an’a uygulanma biçimi olan üslûbu’l-Kur’an’dan ve bu üslûbun temel dayanaklarından bahsedilecektir. Kur’an dilinin ve üslûbunun kendine mahsus özelliklerini ortaya koymak ancak üslûbu’l-Kur’an’la mümkündür. Arap edebiyatında ve ulûmu’l-Kur’an eserlerinde üslûba dair bilgiler belâgat ve edebî tenkit eserlerinde dağınık vaziyette ele alınmıştır. Dil ve edebiyatta üslûp, kişinin kendi duygu, düşünce ve heyecanlarını dile getirme şekli, dili kullanma biçimidir. Üslûbü’l-Kur’ân ise terim olarak, sözün dizilmesinde ve lafızların seçilmesinde izlenen metodu ifade etmektedir. Üslûbü’l-Kur’ân’la kastedilen de gerek kelimelerin seçimi gerekse cümle yapısında Kur’an’ın kendine özgü anlatım tarzıdır. Bu tarzı keşfetmek ve açığa çıkarmak Arap belagatinin bize sunduğu imkânları tanımak ve kullanmakla gerçekleşebilecek bir durumdur. Çünkü belagatin kendisi için kullandığı dil herhangi bir dil değil, özel yöntem ve üslûpları olan bir dildir. Bu çalışmada önce çağdaş bazı anlama yöntemlerine kısaca değinilmiştir. Temelde ise, üslûbü’l-Kur’ân’ın dilbilimsel boyutlarını temsil eden belagat ilmi bir bütün olarak ele alınmıştır. Bu vesileyle Kur’an’ın dile özgü bir metin olarak ele alınmasının zorunluluğuna işaret edilmiştir.

The aim of this study is to both clarify the issue of the "Wording of Qur'an" which is spoken by the tradition, whereas Zerkeşi treats as an independent subject, and to propose a methodology in understanding of Kur’an. To comprehend the Kur'an passes by in great measure understanding of its style, arts, and language structures. In this study, it will be mentioned about the wording of Kur’an, which is the applied form of belagat theorem to Kur’an, and and the basic bases of this wording. To reveal the special features of the language and way of Kur’an is only possible with the wording of Kur’an. In the Arabic literature and the ulûmu'l-Kur'an works, the information about the wording was taken up in scattered positions in the works of belâgat and literary criticism. In language and literature, style is a way of expressing one's own feelings, thoughts and excitements, and the form of using language. Uslub al-Kur'an (Wording of Kur’an) as a term, refers to the method followed in the arrangement of words and in the choice of words. What is meant by Uslûb al-Kur'an is both the Kur'an's own style of expression in sentence structure and choosing of words. Discovering and exploiting this style is a statement that can be realized by recognizing and using the possibilities that Arabic rhetoric (belagat) offers us. Because the language used by belagat is not any language, but a language with special methods and styles. In this study, some contemporary methods of understanding are first briefly mentioned. Basically, the rhetorical lore which represents the linguistic dimensions of the Wording of Kur'an is discussed as a whole. By this means, it is pointed out that the Kur'an must be taken as a language-specific text.