Sözlük incelemesine ve eleştirisine yönelik yapılan lisansüstü yayın ve araştırmaların büyük çoğunluğunun dilbilimsel bakış açısıyla yapıldığı tespit edilmiştir. Yapılan sözlük incelemelerinde sözlükler çoklukla dil malzemesi olarak görülmüş ve sözlük; yazıldığı dönemin söz varlığı, dönemin ses bilgisel ve biçimbilimsel özellikleri vb. açılardan ele alınmıştır. ‘Sözlükbilimsel inceleme’ başlığında yapılan çalışmalarda ise sözlüğün yapısına ve işlevine dair kapsamlı bir kuramsal incelemeye rastlanılmamıştır. Sözlük incelemeleri ve eleştirilerinin temel amacının sözlüğü bilimsel temellerle iyileştirmek, kullanıcının ihtiyaçlarına daha iyi yanıt vermesini sağlamak olduğundan kuramsal ve nesnel inceleme ve eleştiri yöntemlerinin oluşturulması önem kazanmaktadır. “Sözlükbilimsel İşlevlerin Çağdaş Kuramı (The Modern Theory of Lexicographic Functions)” (Bergenholtz, 1996, 1998; Tarp, 1992, 1994, 1995, 1998, 2000, 2001, 2002; Bergenholtz/Kaufmann, 1997; Bergenholtz/Nielsen, 2002; Bergenholtz/Tarp 2002), kullanıcı-sözlük ilişkisini sözlükbilimsel çalışmaların merkezine koymakta ve sözlükte yer alan yapıların ve bu yapıların işlevlerinin kullanıcı ihtiyaçları çerçevesinde düzenlenmesini esas almaktadır. Sözlükbilimini ve dilbilimini birbirinden ayırıp bu iki disiplinin konu alanının farklı olduğu varsayımını ön planda tutmaktadır. Bu çalışmada, Sözlükbilimsel İşlevlerin Çağdaş Kuramı’na göre sözlükteki temel yapıların kullanıcı-sözlük ilişkisine göre nasıl düzenleneceğiyle ilgili yapılan çalışmalardan hareketle 1851’de yazılmış olan Mehmed Şevket es-Seyyid’e ait Eser-i Şevket adlı sözlük incelenmiştir.

It has been determined that the vast majority of studies conducted in the studies and researches directed to the review and criticism of the glossary were made with a linguistic point of view. In dictionary reviews, dictionaries are often seen as language material and dictionary; the vocabulary of the period in which it was written, the phonological and morphological characteristics of the period, and so on. were taken from the fronts. There is no comprehensive theoretical study on the structure and function of the dictionary in the studies conducted under the heading of 'Lexicographical investigation'. It is important to establish theoretical and objective examination and criticism methods since the main purpose of dictionary reviews and criticisms is to improve the dictionary on a scientific basis and to enable the user to better respond to their needs. The Modern Theory of Lexicographic Functions (Bergenholtz, 1996, 1998; Tarp, 1992, 1994, 1995, 1998, 2000, 2001, 2002; Bergenholtz/Kaufmann, 1997; Bergenholtz/Nielsen, 2002; Bergenholtz/Tarp 2002) sets the user-dictionary relation at the center of lexicographical studies and based on the arrangement of the structures in the dictionary and the functions of these structures in the framework of user needs. In this study, according to the ‘The Modern Theory of Lexicographic Functions’, a dictionary called Mehmet Şevket es-Sayyid's Eser-i Şevket, written in 1851, was examined in relation to how to organize the basic structures of the dictionary according to the user-dictionary relation.