Bu çalışmada Peyami Safa’nın Yalnızız romanı yapı ve izlek açısından incelenmiştir. Roman teorisine göre anlatma tekniği, bakış açısı, olay örgüleri, karakterler, mekan ve zaman gibi kriterler izlekler ve kavramlar çerçevesinde açıklanmıştır. Hem karakterin rolüne hazırlanışı hem de diğer romandaki unsurlar romanın üç ana bölümünü oluşturan üç ana olay örgüsü altında ele alınmıştır. Romanın ana izleği olarak yalnızlık varoluşçuluğun ana çekirdeği babında incelenmiştir. Peyami Safa’nın Yalnızız romanı, adı da üzerinde olduğu gibi, Türkiye’de İkinci dünya savaşının getirdiği olumsuz etkileri ele alır. Modernleşmenin Batılılaşma olduğunu anlamakla kendi özünden kopan, gelenek ve göreneklerine uzaklayan, ayrıca özgür olarak varoluşsal evrimini yaşayamayan Türk kadını, yalnızlığının uç noktasını yaşar. Yani batılılaşmak, kendi gelenek ve göreneklerinden kopup Batı’yı taklit etmekle değil, Batının modernliğinin de yer verildiği yerli kültürün ve yaşamın yaşanılmasıydı kastedilen. Dolayısıyla, varoluşçuluk Batı dünyasında kendi doğal akışıyla yaşanırken, Batı’nın taklit edilmesi sorunsalı zorunlu olarak Türkiye’de de yaşanılmasını kaçınılmaz yapar. Bu bağlamda, varoluşçu yaklaşımla insanın yalnızlığını kaleme alan yazar, aynı zamanda insanın aslında yalnız olmadığını ve yalnızlıktan kurtulmanın ip uçlarını vererek insanın kendi özüne, gelenek ve göreneklerine dönmekle mümkün olduğunu da söyler. Yeter ki, insan kendi kültürüne dönmelidir. Çünkü, insan her anlamda kendi içinde oturamadıysa yaşamayı sürdüremez. Bu açıdan romandaki ölüm, bir yeniden doğuşun simgesi olarak ortaya çıkar. Diğer bir ifadeyle, insanın kendi özünü bulması için ölmesi gerekirdir. Bu bağlamda Yalnızız romanı ruh-beden çatışmasını anlatmaktan çok insanın varoluşsal sorununu, hayatın çeşitli olabilirliklerini ve aynı zamanda kültürel değerlerin eleştirmesini ele alan kültürel romandır.

In this article Peyami Safa's Yalnızız novel was analized in terms of structure and themes. According to the narrative technique, it is explained in terms of the techniques, point of view, event patterns, characters, space and time. The preparation of the character's role and the other elements in the novel have been dealt with the three main events of braids forming. We considerated three basic parts of the novel as well. The loneliness like matrix of existentialism, was taken over as the main theme of the novel. Peyami Safa's Yalnızız novel showes the negative effects of the Second World War in Turkey, as it is on its name. By understanding, the fact that modernization is westernization is breaking away from its own essence, moving away from its traditions and customs. Especially, the Turkish women who could not live the existential evolution freely lived the extreme point of they loneliness. It’s nessesary to underline that westernization meant not only breaking away from its own traditions and customs and imitating the West, but also by experiencing the indigenous culture and life in which the modernity of the West was also included. Because of it, while existentialism is experienced in its own natural way in the Western world, the imitation of the West makes it inevitable to experience the problematic, comfortable for Turkey. In this context, the writer retains the loneliness of man by the existentialist approach. At the same time he also tells us that man is not alone, and that it is possible to return to man's own essence, traditions and customs by giving them the clues of loneliness. As long as man has to return to his own culture. If man could not set within himself in every sense, he could not live. In this respect, the death in the novel is showed as a symbol of a rebirth. In other words, a person has to die in order to find his own self. That is why, it is a cultural novel that deals with the existential problem of humanity, the various possibilities of life, and the criticism of cultural values, rather than the soul-body conflict