Kur’an, dinden dönenlerin dünyada ve ahirette acıklı bir azapla karşılaşacaklarını beyan etmekle birlikte dünyevî cezasının ne olduğunu bildirmemiştir. Hz. Peygamber’in bazı hadislerinde mürtedin kanının helal olacağı bildirmekte, bazılarında da dinden dönenin öldürülmesi emredilmektedir. Fakat Hz. Peygamber'in bu konudaki tatbikatları farklı olmuştur. O, bazı mürtedleri affederken bazılarının öldürülmelerini emretmiştir. Fakat salt din değiştirmesi nedeniyle birini öldürttüğü rivayet edilmemiştir. Bu sebeple mürtede yapılacak muamele ile ilgili hadisler ve farklı uygulamalardan yola çıkan İslam hukukçuları mürtedin öldürülme nedeni ve cezanın mahiyeti konusunda ihtilaf etmişlerdir. Hanefiler mürtedin öldürülme nedeninin darulharbe giderek müslümanlara savaş açması olduğunu ve darulislamda ikamet ederek herhangi bir cinayete karışmayan mürtedin öldürülmeyeceği görüşünü benimsemişlerdir. Cumhur ise mürtedin tevbe etmediği takdirde ister darulislamda yaşasın ister darulharbe gitsin salt irtidatı nedeniyle öldürüleceği görüşünü benimsemiştir. Diğer taraftan Hanefîlerin çoğunluğu bu cezanın savaş fitnesine karşı kamu düzenini korumak için siyaseten meşru kılınan bir ceza olduğu görüşünü benimserken cumhur bunun şer’î bir had olduğunu söylemiştir. Tevbe ettiği takdirde mürtedin öldürülmeyeceği konusunda bütün âlimlerin ittifakı mürtedin öldürülmesinin şer’î bir had olduğunu söylemeye imkân vermemektedir. Zira hadlerin tevbe ile sakıt olmayacağı konusunda da bütün hukukçular ittifak etmişlerdir. Bu sebeple irtidat cezasının nedeni ve mahiyeti konusunda Hanefîlerin yaklaşımının daha isabetli olduğunu belirtmek gerekir.

The Qur'an declared that who changed his religion will meet with a painful punishment in the world and in the Hereafter, but did not inform the worldly punishment. In some of the hadiths is declared that the blood of the apostate will be lawful, and in some it is ordered he wiil be killed. But the practice of the Prophet is different in this subject. The Prophet has ordered some of them to be killed, while forgiving some apostates. It was not narrated that he killed someone because of he changed his religion only. For this reason, the Islamic lawyers acting from the hadiths and the different applications about the subject have disputed the cause of killing of apostate and the nature of the punishment. The Hanafites adopted that the reason of killing the apostate was to fight against the Muslims escaping to the country of idolaters, and that the apostate will not be killed when he reside between muslims and do not interfere in any murder. The majority adopted that if the apostate does not repent, he will be killed because of his mere apostasy whether or not he escaped to the country of idolaters. On the other hand, the majority of Hanafites adopted that this was a punishment politically legitimated to protect public order against the warfare, but the majorty said it was a Hadd. The alliance of scholars that the apostate will not be killed if he repents, does not allow to say that the killing the apostate is a Hadd. Because all the lawyers have allied that the Hadds shall not fall by repentance. Fort his reason, we need to point out that Hanafites' approach about the cause of punishment of apostasy and its nature is more accurate.