Okula bağlanma, öğrencinin okuluyla özdeşleşmesi, okuluna ait olduğu duygusunu geliştirmesi, okuluyla ilgili gurur duyması, kendisini okulda güvende hissetmesi, okulda öğretmen ve arkadaşları ile olumlu iletişim ve ilişkiler kazanması vb. anlamda kullanılan bir olgudur. Bu çerçevede çalışmanın amacı, örgün eğitim ile örgün din eğitimi yürüten ortaokullardaki öğrencilerin okula bağlılıklarını ölçen bir araştırma yapmaktır. Alan araştırmasına dayanan çalışma, Gümüşhane’de F. Ortaokulu (N=124), D. Ortaokulu (N=122) ve O. T. Ş. A. İ. H. Ortaokulu (N=124)’nda, 2016–2017 öğretim yılı bahar döneminde öğrenim gören öğrencilerden tesadüfî yöntemle seçilen 370 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği (OBÖ-ÇE)” kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi, Tek Yönlü Varyans (Anova) Analizi, T-Testi ve Lsd testleri ile yapılmıştır. Ayrıca çalışmada okula bağlanma ölçeğine ilişkin güvenilirlik (Cronbach Alpha) değeri 0.883 olarak bulunmuştur. Bu hesaplamalar neticesinde örneklemin okula bağlanma düzeylerinin en düşük puanı 13, en yüksek puanı 65 iken genel ortalaması ise 54.23 gibi yüksek sayılabilecek bir puandır. Çalışmada öğrencilerin okula bağlanma düzeyleri; okul, cinsiyet, sınıf, yaş, anne-baba tutumu ve ailede karar alma durumu gibi değişkenler açısından ele alınmıştır. Sonuç olarak okula bağlanma ile yaş ve sınıf gibi değişkenler arasında genel anlamda ve okul türü, anne-baba tutumu ve ailede karar alma durumu gibi değişkenler açısından da kısmen de olsa anlamlı bir farklılaşmadan bahsetmek mümkündür.

Attachment to the school, identification of the student with the school, development of the sense of belonging to the school, pride in the school, feeling safe in school, positive communication with teachers and friends in the school, a phenomenon used in meaning. In this framework, the aim of the study is to carry out a research which measures the loyalty to school the students in the secondary schools which are organized the formal education with formal religious education. Study based on field research was conducted on 370 students selected from the students who were in the spring semester of 2016-2017 academic year in F. Secondary School (N = 124), D. Secondary School (N = 122) and O. T. Ş. A. İ. H. Secondary School (N = 124) in Gümüşhane. The "Attachment Scale for Children and Adolescents" (OÖ-ÇE as a data collection tool in the survey, was used. Statistical analysis of the data was done by one way ANOVA analysis, T-test and Lsd tests. In addition, reliability of the study attachment scale (Cronbach Alpha) was 0.883. As a result of these calculations, the lowest score of the sample attachment level of the sample is 13, the highest score is 65 and the general average is 54.23. The level of attachment to school of students in study; is discussed in terms of variables as school, gender, class, age, parental attitude and decision-making status in the family. In conclusion, it is possible to talk about attachment in general and variables such as age and class in general terms, and in terms of variables such as school type, parental attitude and family decision making, as well as a significant differentiation.