Bu çalışma, engelli gençler için dini ve ahlak eğitimde bir rehberlik sağlama amacını taşımaktadır. Biyo- psiko-sosyal değişim ve gelişmeleri ile kendine özgü bir dönem olan gençlik döneminin içinde oluşu ve çocukluktan yetişkinliğe geçişi yaşayan bir gencin doğum öncesi genetik bir nedenden ya da hamilelik dönemindeki rahatsızlık veya alkol uyuşturucu madde kullanımından dolayı doğuştan gelen; daha sonra ise kaza, hastalık gibi bir sebepten dolayı engellilik durumu ile karşılaşması, onun hayatında çok önemli bir süreci beraberinde getirmektedir. Çünkü engellilikten kaynaklanan tedavi, bakım, psiko-sosyal uyum gibi bazı zorlukları aşma mücadelesi, gencin yaşamını önemli hale getirmektedir. Bu süreçte tıbbi tedavi, psiko-sosyal destek yanında gencin eğitimi de gençlik döneminin gelişim özelliklerinin sağlıklı gelişmesine ve engellilikten kaynaklanan zorluklarla baş etmede yardımcı olma açısından ayrıca üzerinde durulması gereken bir konu olma özelliğini taşımaktadır. Özellikle engelli gencin dini ve ahlaki eğitimi kendine özgü yönleri ile ayrıca ele alınması gereken bir husustur. Zira gençlik döneminin dini ve ahlaki gelişim özellikleri, gencin kişilik gelişiminde önemli bir yeri olmakla birlikte gence verilecek eğitimde dikkate alınması gereken bir durumdur. Bu nedenle gencin din eğitiminde başta neden engelli olduğunu kavramaya yönelik engelliliğin anlamını doğru tespit edici dini bilgiler verilmelidir. Engelliliğin kesinlikle Allah’ın bir cezası olmadığı anne babanın günahını yüklenmeyle de ilişkisinin bulunmadığı Dini referanslarla izah edilmelidir. Bu durumun her insanın hayatında yaşadığı ailevi, sosyal, ekonomik ,psikolojik bazı zorluklar gibi Allah’ın insanı zorluklar karşısında çözüm üretme becerisini ve en güzel davranışı ortaya koyma kabiliyetini sınaması yanında hayatın kurallarını doğru bir şekilde gerçekleştirmeyi öğrenme ve benzer durumu yaşayanlara da yardımcı olma açısından bize farklı şeyleri öğrenme durumuyla karşılaştırdığı anlatılabilir. Aynı şekilde hayatta paylaşma, dayanışma, yardımlaşma, başkalarını anlama gibi sosyal hayatın sürekliliğini sağlayan bazı ahlaki değerler üzerinde de durarak eğitim verilebilir. Bunlar sayesinde de genç engellilik durumunu kabullenerek sağlıklı bir psiko-sosyal uyum sürecini gerçekleştirebilir.

This paper aims at becoming a guide for the religious and moral education of disabled adolescents. Whether by birth, congenital or acquired, disabilities change the flow of people’s life when they reach adolescence which is a unique period in human life that brings forth biopsychosocial changes for individuals. Receiving treatment or care for disabilities, trying to adapt to life physically, psychologically, biologically and socially, and overcoming difficulties always occupy the life of a disabled adolescent. In addition to treatments and psychological support, education of a disabled youngster should be particularly paid attention to in dealing with the problems occurring due to the developmental characteristics of adolescence and being a disabled person. Especially, the religious and moral education of such a person needs to be individually focused on as adolescence plays an important role in shaping an individual’s identity and personality. For this reason, disabled adolescents should receive religious education which provides them with insightful information to truly appreciate the reason of their disability. They should be explained with religious references that disabilities are not punishments from God or do not have any connection with the sins or bad deeds of their parents. Instead, they should be taught that this situation is similar to other social, economic or psychological problems that God wishes the believers to experience to test them to see if they come up with solutions, are patient, behave in a good manner, live according to the rules of life, learn to help people in the same situation, and think from a different perspective. Moral education of a disabled adolescent, on the other hand, should focus on the importance of values such as being helpful, truthfulness, appreciating the situation of others, being responsible and so on. A disabled adolescent could accept his/her situation in a healthy way thanks to such an education, coming over the psycho-social adaptation process of being a disabled individual.