Geride bıraktığımız birkaç yüzyıl boyunca, bilginin aktarımı ve yabancı dillerin öğretimi/öğreniminde birbirini tamamlayan birçok yöntem ve yaklaşım ortaya konmuştur. Bu çalışma, öncelikle yabancı dillerin öğretimi/öğrenimine katkıda bulunmuş olan yöntemlerin ilki geleneksel yöntem ile yapılandırmacı yaklaşımın genel özelliklerini ortaya koymak ve her ikisini öğretmen ve öğrenenin rolü, kullanılan ders araç-gereçleri, bilginin edinim biçimi, dersin işlenişi ve değerlendirme ölçütleri bakımlarından karşılaştırmak amacıyla hazırlanmıştır.Geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın karşılaştırılması, bu alt başlıklar ayrıntılı bir biçimde ele alınarak yapılmıştır. Karşılaştırma çalışması sonucunda, uzun yıllar boyunca eğitim-öğretim alanında egemen olan geleneksel yöntemin ilkelerinin uygulanmasıyla, eğitim-öğretim-öğrenme bağlamında çokta etkin olmayan bir öğrenen modelinin oluştuğu, ancak, daha sonra, yapılandırmacı yaklaşımın eğitim-öğretim programlarında ugulanmasıyla ortaya çıkan öğrenen modelinde olumlu şekilde ilerlemeler kaydedildiği saptanmıştır. Genel özellikleri, her ikisindeki sınıf ortamları, öğretmen-öğrenci rolleri ve değerlendirme ölçütleri gibi birçok bakımdan ters düşen bu yöntem ve yaklaşım, eğitimin her alanında olduğu gibi, yabancı dillerin öğretimi/öğrenimi alanında da yansımalarını bulmuş, bu alanda da birçok yenilik, değişim ve düzenlemeyi gerekli kılmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda, geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın bu bileşenler bağlamında birçok bakımdan birbirinden farklılaştığı saptanmıştır. Buna koşut olarak, ülkemizde, eğitimin her alanında, özellikle de yabancı dil eğitim-öğretim programlarında, geleneksel yöntemden olabildiğince uzaklaşarak yapılandırmacı yaklaşımın ilkelerine göre düzenlenmiş ders içeriklerine yer verilmesi, sınıf ve öğrenme ortamlarının değişen öğretmen ve öğrenci rolleri ve gereksinimleri göz önünde bulundurularak oluşturulmaya çalışılması gibi konularda yadsınamayacak çalışma ve çabaların olduğu tespit edilmiştir.

In the past several centuries, a number of methods and approaches to teaching and learning foreign languages have been posited. The main purpose of this study is to provide a comparison of the traditional and constructivist methods in terms of the role of the instructor and learners, instructions tools, how knowledge is acquired, the method of instruction and assessment in both methods. The comparison of the traditional and constructivist approaches was made by discussing these aspects in detail. The results of this comparison study revealed that a learning model, which is not very effective, has emerged as a consequence of employing the principles of the traditional methods which have been dominant for a long period of time, yet that advances have been observed in the learning model since the constructivist approach was used in teaching. As in the other fields of education, the effects of constructivist approach, which differs from the traditional methods in terms of the aspects such as classroom environment, teacher-student roles, and assessment criteria, has been observed in the field of foreign language education, as well. Therefore, the constructivist approach has made it essential to make several reforms, and regulations in this field. The results reveal that traditional and constructivist methods are different from one another in terms of these aspects, and that educators in Turkey have begun to avoid traditional methods and adopt constructivist approaches to the extent that it is possible. The study is expected to contribute to foreign language and in particular to French language education in Turkey.