Bu çalışma kapsamında Yurttan Sesler örneği ekseninde, fikirlerdeki değişim mefhumu, gelenek ve modernite bağlamında tartışılmıştır. Konunun hem etnomüzikolojik boyutu hem de antropolojik yorumu müzikteki sistemsel değişimlerin bir fikirsel dayanağı bulunduğunu doğrulamaktadır. Buradaki yorumlar, gelenek ve modernite geçişinde bir işlev gören derlenmiş Anadolu müziksel envanterinin, Yurttan Sesler aracılığıyla kurgulu bir yeniden üretimle şekillendirildiğini vurgulamaktadır. Bu yeniden üretim içsel ve dışsal değişimlere sahiptir, ancak Yurttan Sesler kurgusu içinde sahte değildir. Çalışmanın bölümleri, etnomüzikolojik bir çıkarım için zemin hazırlayan sistematik bir ilkeyle yazılmıştır. Makalenin yöntemi ise nitel araştırma yönteminin özdüşünümsel dili, oto-etnografik bakışı ve yerli etnograf düşüncesini kapsamaktadır. Bu etnografik çalışma, etnomüzikolojik bulguların alamet-i farikası bağlamında yorumsamacı yaklaşımla yazılmıştır. Konunun antropolojik boyutu gelenek ve modernite kavramlarını, fikirlerin değişimi temelinde tartışmaktadır. Müziksel değişim ise konunun etnomüzikolojik alanıyla ilgilidir. Vaka analizi bölümünde, Yurttan Sesler olgusunun çıkış noktasındaki fikirsel tutumun temelleri modernite ivmesiyle yorumlanmaktadır. Çoksesli milli musiki yaratmaya karşı, Anadolu halk ezgilerini yeni bir yapı ve sistem içinde sunmak için ortaya çıkan Yurttan Sesler’in günümüze kadar dört kuşak boyunca icra ve sistem anlamında kendi öz disiplinini ve lobisini yaratan bir oluşum olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuçta, Anadolu halk müziğini yeni otantisite içinde yorumlayan Yurttan Sesler’in her kuşağının gelenek, otantisite, değişim ve modernite çerçevesinde farklı fikirlere dayalı halk müziği icrası yaptığı görülür.

In the coverage of this study, in the example of Yurttan Sesler, the concept of change of the ‘ideas’ has been discussed in the framework of the tradition and modernity. Not only the ethnomusicological dimension of the subject but also its anthropologic interpretation confirm that there is an intellectual ground of the systematic changes in the music. The interpretations here emphasis that the Anatolian music inventory has been shaped by means of a re-production which is fictionalized through the Yurttan Sesler as it serves a function in the transition of the tradition and modernity. Such re-production has both internal and external changes, however, it is not false within the fiction of the Yurttan Sesler as well. The chapters of the study have been written with a systematic principle which prepares a ground for an ethnomusicological deduction. The method of the article covers the self-reflexive language of the qualitative research method, its auto-ethnographic perspective and the native ethnographic opinion. This ethnographic study has been written by means of the interpretative approach in the meaning of the earmark of the ethnomusicological findings. The anthropological dimension of the subject discusses the concepts of tradition and modernity and the change of the ideas at the basis. The musical change, on the other hand, is related with the ethnomusicological area of the mentioned subject in question. In the study of the case analysis, the bases of the intellectual attitude at the point of outlet of the phenomenon of Yurttan Sesler are being interpreted by means of the acceleration of modernity. Yurttan Sesler came out in order to present the Anatolian folk music within a new structure and system, against the efforts which are made in order to create a nationalist polyphonic music. Until today, it is a folk music ensemble that created its own discipline and lobby in the context of performance and musical system along with four generations. As a conclusion, it is observed that every generation of the Yurttan Sesler which interpreted the Anatolian folk music in its new authenticity performed the folk music performance based on the different ideas in the frame of the change and modernity