Bu makalede, Yesrib’e hicretin en önemli basamağı olan Akabe görüşmeleri; içerik ve metinler arası ilişkiler yönüyle problematik açıdan incelenmiştir. Çalışmada, sistematik olarak üç yıl içerisinde tamamlanan ve hicretin alt yapısını oluşturan Akabe görüşmeleri, sırasıyla ele alınıp metin problemlerine işaret edilerek bir değerlendirme ile sonuca bağlanmaya çalışılmıştır. Akabe görüşmeleri, İslam Tarihinin dönüm noktası olarak kabul edilen hicretin kapısını aralamıştır. Hz. Peygamber, risaletle birlikte ciddi bir direnç ile karşılaşmıştır. Müşriklerce hem kendisine hem de Müslümanlara yönelik sistematik bir şiddet politikası uygulanmaya başlamıştır. Yaşanan bu alan daralması, Hz. Peygamber’in Mekke dışına açılmak için himaye arayışına girmesine sebep olmuştur. İşte Akabe görüşmeleri bu arayışların neticesinde ulaşılan bir başarı olarak görülmelidir. Bu görüşmeler Siyer’deki diğer biatlerle birebir aynı nitelikleri taşımakta ve ilgili haberlerin aktarımında karışıklık olduğuna dair kanaat uyandırmaktadır. Özellikle ikinci Akabe görüşmesinde zikredilen meşhur biat şartlarının, bu olaydan takribi yedi yıl sonra gerçekleşen Hudeybiye sonrası kadınlardan biat alınması ile ilgili Mümtehine Sûresinin 12. ayetinde zikredilen şartlarla aynı olması, olayın iki defa mı gerçekleştiği ya da bir karıştırma mı olduğu yönünde tereddütlerin oluşmasına neden olmuştur. Makalede konunun yer aldığı Siyer kaynakları, kronolojik karşılaştırmalı okumalarla gözden geçirilmeye çalışılmış ve birbirine göre farklılıkları vurgulanmıştır. Çıkan sonuçlar, bu yönüyle ele alınıp değerlendirmeler yapılmıştır. Netice itibariyle bu biatlerin ana gündeminin himaye talebi ve tebliğ yapabilmek için imkân sağlanması olduğu anlaşılmıştır.

In this article, Aqaba pledges, the most important step of migration to Yasrib, content and inter-textual relations have been investigated from a problematic viewpoint. In the study, the Aqaba negotiations, which were completed within 3 years and constituted the hejira sub-structure, were tackled in turn and tried to be concluded with an evaluation by pointing out text problems. The Aqaba negotiations have revealed the gate of Hejira, which is regarded as the turning point of Islamic history. The Prophet, together with the Risale, encountered a serious resistance. A systematic violence policy towards both the self and the Muslims has begun to be implemented. This narrowing of the living, it caused the Prophet to begin the search for patronage to open up outside Mecca. Here, Aqaba negotiations should be seen as a success achieved at the end of the efforts. These negotiations have the same characteristics as the other allegiances in Sirah, and they are convinced that there is confusion in the transmission of related news. Especially the famous alleged circumstances mentioned in the second Aqaba meeting are the same as those mentioned in verse 12 of al-Muddahine regarding the allegiance of allegiance to women after Hudaybiya which took place about seven years after this event, causing hesitations about whether the event happened twice or mixed. In the article, the Sirah resources where the subject was located were cross-readed and their differences compared to each other were emphasized. The outcomes are evaluated in this direction. As a result, it has been understood that the main agenda of these allegiances is the to provide protection and invitation possibility.