Bu makalede, İslam siyasî düşüncesinde devlet başkanı ve hükumetin görev başına gelmesinin meşru yolunun ne olduğu, meşru yolla hükümetin nasıl değiştirilebileceği, darbe yoluyla iktidarı ele geçiren siyasetçi ve bürokratların durumunun ne olduğu ele alınacaktır. Bu konu, kelam ilminde ve fıkıh'ta ele alınan önemli bir meseledir. Bununla birlikte, klasik ya da yeni çalışmalarda, görebildiğimiz kadarıyla, müstakil olarak ve etraflıca incelenmemiştir. Bu mesele, teorik olarak tartışılmıştır. Ancak, tarihsel şartlar ve imkânsızlıklar tartışmaları etkilemiştir. Kimi âlimlerin darbe yönetimini tanımanın doğru olacağını söylemeleri bu olguyla ilgilidir. Onlardan bazıları meseleyi, acımasız dikta yönetimi altında tartışmışlardır. Onlar, önceki kadar zalim darbe yönetimlerine şahit olmuşlardır. Zulmü önlemenin mümkün olmadığını görmüşler, bu nedenle darbe yönetimini, şartlar değişine kadar tanımanın doğru olduğunu söylemişlerdir. Ancak bu konudaki en çarpıcı izah, darbe yönetimine rızanın leş veya domuz eti yemek gibi olduğudur. Leş yemek, normalde haramdır. Ancak açık nedeniyle ölüm tehlikesi söz konusu olunca, yenebilir. Ancak, hayatta kalmayı sağlayacak miktarda yenebilir. Daha fazlası yine haramdır. İşte meşru yoldan iktidara gelmemiş yöneticilerin durumu da böyledir. İslam'a göre zulme rıza zulümdür. Meşru yoldan iktidara meşru yollarla gelmemiş, insanlara zulmeden bir yönetime katlanmak da yanlış ve zulümdür. İslam'ın aslî kaynakları açısından yaklaşıldığında şu sonuca ulaşılmıştır. İslam siyaset düşüncesinde, halifelik üzerinde birleşilmiştir. Ancak İslam'ın ilke ve ideallerine daha yakın yönetim şekli, anayasal demokrasidir. Bireylerin katılım haklarına sahip olduğu, devlet başkanının seçim ve güvenoyuyla yönetimi üstlendiği düzendir. Bu konunun bundan sonra sadece önceki âlimlerin görüşleri, içtihat ve istidlalleri ile incelenmesi eksiklik olacaktır. Konuya Kur'an'ın ilkeleri ve İslam'ın hedefleri açısından yaklaşılmalı, buna uygun yönetim şekli akl-ı selim, ilim ve sağduyu ile tespit edilmelidir. Altı çizilmesi gereken bir nokta da klasik dönem âlimlerinin, daha büyük mahzurlardan kaçınmak üzere itaat edilebileceğini söylediği cuntalar (teğallub imameti) ile bugünün uluslararası güçlerin, Batılı ülkelerin gizli servislerinin kullandığı cuntalar çok farklıdır. Bu cuntalara karşı seferberlik gerekmektedir.

In this article, will be discussed two subjects of Islamic political thought: - What is the legitimate path for the president and the government (Political power) to take office, how the government can be changed in a legitimate way? - What is the situation of the politicians and bureaucrats who seize power through coups? This is an important issue in the history of the Qalam (Islamic Theology) and in the fiqh (discipline of Islamic jurisprudence). However, in classical or recent studies, as far as we can see, it has not been examined separately and extensively. This issue is theoretically debated. However, historical conditions and impossibilities have affected the discussions. It is with this fact that some Muslim scholars say that it is right to define blow management. Some of them have been discussing the matter under ruthless dictatorship. They have witnessed the brutal military rule as before. They have seen that it is not possible to prevent persecution, so they have said that it is right to define impact management as much as the circumstances. However, the most striking statement in this regard is that it is like eating carcasses or pork at the heart of impact management. Chewing is normally forbidden. But when it comes to the danger of death due to openness, it can go away. However, it can be enough to survive. More is still forbidden. This is the case of the directors who have not come to power from the legitimate path. According to Islam, persecution is persecution. It is also wrong and oppressive to endure a rule of wrongdoing, which has not come from legitimate ways with legitimate means. When the fundamental sources of Islam are approached, the following conclusion has been reached: In Islamic politics, the caliphate was united. However, closer to the principles and ideals of Islam, the form of government is constitutional democracy. Individuals have the right to participate, and the president is in control of election and trust. From now it will be an insufficiency, the examining on this subject only with the views of the previous scholars, ijtihad and inference (istidlal). The subject must be approached in terms of the principles of the Qur'an and the aims of Islam, and the appropriate form of management should be determined by intelligence, knowledge and common sense.