Bu makale erken çocukluk döneminde ölüm algısı, yaşanılan kayıp sonrası hisler ve bu yaş grubuna ölümün nasıl anlatılması gerektiği konularını incelemektedir. Erken çocukluk dönemindeki bir çocuk, anne-baba gibi hayatında önemli yeri olan kişilerin veya sevdiği bir hayvanın ani kaza ya da hastalık türevi nedenlerle ölümü sonucunda ölümü sorgulamaya başlayabilir. Bu aşamada çocuğa ölümü anlatmak ve yaşadığı yas sürecinde ona destek olmak son derece önemlidir. Konuya dair araştırmalar ve Jean Piaget’in bilişsel gelişim kuramındaki tespitleri ölümü esas anlamıyla kavramanın soyut düşünmenin gerçekleştiği ergenlik döneminde olduğunu gösterirken 0-6 yaş çocuğunun da ölümün farkında olduğuna işaret etmektedir. Sonuç olarak erken çocukluk döneminde ölümü anlatırken çocukların gelişim özellikleri ve ölüm algıları göz önüne alınarak çocuğa ölümün bir gerçek olduğu uygun bir dille aktarılıp destek olunmalıdır. Anahtar kelimeler:
This paper investigates how children understand death and feel about it, and how they should be told about the concept in early childhood. If children witness the death of a beloved in early childhood, they might begin to question the phenomenon. Thus, it is significant to support children suffering the outcomes of a death, and help them develop an understanding about it. Piaget’s theory of cognitive development and related researches indicate that while a true appreciation of death happens at puberty during which abstract thinking improves, children between 0-6 could also be aware of death as a fact. In conclusion, aspects of child development and children’s perception of death should be considered, and an appropriate language should be used to assist children understand death as a reality when it is told in early childhood.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
