Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan 215 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma betimsel tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmanın verileri “Öz Liderlik Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde; Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeylerini saptamak için betimsel istatistiklerden; ortalama ve standart sapma değerleri incelenmiştir. Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeylerinin cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre incelenmesi içinde bağımsız gruplar t-testi yapılmıştır. Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeyleri; düşünce ve fikirleri değerlendirme alt boyutunda (4.35) en yüksek öz liderlik ortalama puanına sahipken kendini ödüllendirme alt boyutunda (3.23) en düşük öz liderlik ortalama puanına sahip olduğu görülmektedir. Cinsiyet değişkenine göre ise kendini ödüllendirme alt boyutunda ve bütün alt boyutların ortalama puanına göre sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır (p<.05). Bu sonuca göre, Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik davranışı sergileme düzeyleri kendini ödüllendirme boyutunda kadın öğretmenlerin ortalama puanı (3.54) erkek öğretmenlere göre (3.06) daha yüksektir. Tüm alt boyutlarda ortalama puana göre ise kadın (3.81) Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeylerinin erkeklere (3.67) göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Görev yapılan yerleşim yeri açısından, illerde görev yapan öğretmenlerin öz liderlik düzeylerinin ilçelerde ve köylerde görev yapan öğretmenlere oranla daha yüksek olduğu ve anlamlı bir farklılık oluşturduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin öz liderlik düzeyleri 5 üzerinden (3.72) olarak bulunmuştur.

The purpose of this research is to investigate the self-leadership levels of Turkish language teachers. The population of interest includes 215 Turkish language teachers who work at schools affiliated to the Ministry of National Education during 2015-2016 academic years. The research was based on the descriptive survey model. The adopted version of “Self-Leadership Questionnaire” was used to collect the descriptive data. The data is analyzed by way of mean and standard deviation values among descriptive statistics to determine the self-leadership levels of Turkish language teachers. Besides, Independent Samples t-test was implemented to evaluate the self-leadership levels of Turkish language teachers as per the variables of gender and level of education. It was observed that the self-leadership levels of Turkish language teachers ranked the highest average scores of self-leadership in evaluating beliefs and assumptions sub-scale (4.35) while they ranked the lowest average scores of self-leadership in self-reward sub-scale (3.23). The results of self-reward sub-scale depending on gender variables and of all sub-scales as per the average score showed statistical significance (p<.05). Female Turkish language teachers (3.54) scored higher than male Turkish language teachers (3.06) in self-reward sub-scale with regards to the levels of displaying self-leadership behaviors. In addition, the results revealed that female teachers have higher average scores (3.81) in all sub-scales when compared to self-leadership levels of male Turkish language teachers (3.67). The research finally presented that teachers who work in provinces possess higher levels of self-leadership that that of teachers who work in towns and countries in terms of location of service, which suggests a significant difference in between as well. The research results overall proved the self-leadership levels of Turkish language teachers to be (3.72) over 5.