Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının üretken sanatçılarından biri olan Kemal Özer (1935-2009); şiir, öykü, anı, gezi yazısı, deneme, eleştiri, günlük, söyleşi gibi edebiyatın birçok türünde eser vermiş üretken ve çok yönlü bir sanatçıdır. K. Özer, yukarıda saydığımız türler içerisinde özellikle şiire özel bir önem vermiş, daha çok şair kimliğiyle ön plana çıkmıştır. Şiir yazmaya 1950’li yılların başında başlayan şairin ilk dönem eserlerinde, özellikle de Gül Yordamı (1959), Ölü Bir Yaz (1960), Tutsak Kan (1963) adlı kitaplarında daha çok İkinci Yeni şiir anlayışının etkisi görülürken; şairin 1970’lerden sonra kaleme aldığı Kavganın Yüreği (1973) adlı eseri ile birlikte toplumcu gerçekçi bir şiir anlayışını benimsemeye başladığı görülmektedir. Kemal Özer’in İkinci Yeni ile ilişkisi kısa sürse de bu dönem şiirlerinde bu anlayışın önemli etkileri söz konusudur. K. Özer, sözcüğü şiirin temel öğesi sayan, imgeyi yücelten, sözcükler arası ilişkilerde yeni arayışlara girerek söz dizimine ve genel kurallara kafa tutan, yeni söyleyiş olanakları yaratmak için şiirin sınırlarını zorlayan bir şiir yaratmıştır. Bu yaratım, kapalı, uzak çağrışımlı, kendini kolay ele vermeyen bir şiir evreni oluşturmuştur. Şairin toplumcu gerçekçi çizgide kaleme aldığı eserlerinde genellikle belli tema ve öğelere yöneldiğini söylemek mümkündür. Bu dönemde özellikle işçi sınıfının sorunları onun şiirlerinin odak noktası haline gelir. Bu sınıfa karşı duyarlılığı, onun şiir anlayışını ve şiir dilini de birçok yönden şekillendirir. Özellikle Kavganın Yüreği ile başlayan bu yeni şiir anlayışı daha çok siyasal ve söylevci bir söylemden beslenir. Toplumsal ve siyasal kavga, emek-emekçi, güncellik, umut, evrensellik, bilinç-bilinçlendirme, biz kavramı-kolektivizm gibi öğeler bu yeni şiir anlayışını besleyen temel tematik öğeler olarak karşımıza çıkar.

Kemal Özer (1935-2009), one of the important authors of Turkish literature in the Republican era; is a productive and versatile artist who had worked on many types of literature such as poetry, story, moment, travel writing, essay, criticism, journal, interview. K. Özer gave particular importance to poetry especially among the species mentioned above, and he came to the forefront with his poet identity. The poet started to write poetry at the beginning of the 1950s, while in his early works of poetry especially in Gül Yordamı (1959), Ölü Bir Yaz (1960), Tutsak Kan (1963), the influence of 'İkinci Yeni' poetry is seen, it seems that he started to adopt a socialist realistic poetry concept together with his work Kavganin Yüreği (1973) written after 1970's. Although Kemal Özer's relation with the Second New is short, the poetry of this period has important effects on his understanding. K. Özer has created a poem that pushes the boundaries of poetry to create new utterance possibilities, which regards the word as the basic element of poetry, the image of which is important, the new quests in inter-word relations, against syntax and general rules. This creation has created a closed, distant-associative, self-confessing universe of poetry. It is possible to say that the poet generally goes to certain themes and items in his works which he keeps on the socialist realistic line. In this period, especially the problems of the working class become the focal point of his poems. His sensitivity towards this mass also shapes his understanding of poetry and the language of poetry. This new understanding of poetry, especially started with the Kavganin Yüreği, is fed from a political and discourse. Items such as social and political quarrels, labor-labor, supremacy, hope, universality, consciousness-consciousness and concept-collectivism are the main thematic elements in this basic template.