Araştırmanın amacı, öğrencilerin geleneksel piyano dersinde gösterdikleri başarı düzeylerine dayalı olarak eş zamanlı uzaktan piyano dersi başarı düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmada deneysel model kullanılmıştır. Araştırmanın deneysel evresinde, deney ve kontrol gruplarından elde edilen puanların karşılaştırılması ve iki grubun grup içi gelişim seviyelerinin belirlenmesi amacıyla ön test- son test model tercih edilmiştir. Araştırma verilerine kaynak taraması yöntemi ve oluşturulan deneysel ortamla ulaşılmıştır. Deneysel ortam verileri, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin performans kayıtlarından oluşmaktadır. Bu kayıtlar üç uzman piyano eğitimcisiyle 10 kriterden oluşan ölçek kullanılarak değerlendirilmiştir. Ulaşılan verilerin işlenmesinde SPSS 17.0 Programı kullanılmış, İlişkisiz ölçümler t testi ve Karışık Ölçümler İçin İki Faktörlü Anova testi uygulanmış ve elde edilen sonuçlar yorumlanmıştır. Araştırmanın problem cümlesine ilişkin bulguları, gruplar arası ön test denklik durumu, grup içi ve gruplar arası karşılaştırmalar biçiminde sunulmuştur. • Deney ve kontrol gruplarının ön test denklik durumuna ilişkin İlişkisiz ölçümler t testi Sonuçlarına göre; deney ve kontrol gruplarının arasında piyano çalma performansı açısından [U=45,000, p<.05] düzeyine göre anlamlı fark bulunamamıştır. Ayrıca, sıra ortalaması değerleri de (deney:10,00-kontrol: 11,00) dikkate alındığında gruplar arasında oldukça yakın bir dağılım gerçekleştiği, dolayısıyla deney ve kontrol grubu öğrencilerinin piyano çalma becerisi açısından denk olduğu belirlenmiştir. • Deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test Ölçümlerinden Aldıkları Başarı Puanlarının Anova Testi Sonuçlarına göre; deney ve kontrol grupları arasında piyano çalma performansı açısından anlamlı bir fark bulunmadığı anlaşılmaktadır. Yapılan ölçümler, [F(1-18) = 0,956; p<.05] eş zamanlı uzaktan piyano öğretimiyle geleneksel piyano öğretimi arasında öğrencilerin piyano çalma performansı açısından anlamlı bir fark olmadığını ortaya koymuştur. Araştırma sonucunda, eş zamanlı uzaktan piyano dersi yapılan deney grubu öğrencileriyle, geleneksel piyano dersi yapılan kontrol grubu öğrencileri arasında piyano çalma performası açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ayrıca, deney grubu ve kontrol grubu öğrencilerinin piyano çalma performanslarının gelişim düzeyleri arasında da anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Bu sonuçlar, eş zamanlı uzaktan piyano derslerinin öğrencilerin piyano çalma performanslarını geleneksel piyano derslerine yakın bir seviyede geliştirdiğini göstermektedir.

It aims to determine the students’ success levels in the synchronous distance piano lessons based on their success levels in traditional piano lessons. The experimental model was used in the research. At the experimental phase of the study, pre-test and post-test models were chosen to compare the grades obtained from experiemental and control groups and to determine the developmental stages of those in intra-group. Research data were reached by literature review and experimental method. For experimental data processing, SPSS 17.0 program was used. Independent Samples t test and Two-Way Annova test for complex measures were applied and the results were interpreted. Findings related to the problem statement of the research were presented in the form of the pre-test counterbalance status and in-group and between-group comparisons. • As a result of Independent Samples t Test related to the pre-test counterbalance status of experimental and control groups; there were no significant differences in terms of piano playing performance between experimental and control groups according to [U=45,000, p<.05] level. • As a result of Anova Test related to the success rates taken from the pre-test and post- test of experimental and control groups; it is understood that there were no significant differences between experimental and control groups in terms of piano playing performance. The measurements [F(1-18) = 0,956; p<.05] revealed that there is no significant difference between synchronous distance piano teaching and traditional piano teaching in terms of students’ piano playing performances. In conclusion, there was no significant difference between experimental group students who had synchronous distance piano lessons and control group students who had traditional piano lessons in terms of their piano performances and development levels. The results have shown that synchronous distance piano lessons improved students’ playing piano performances at a level close to the traditional piano lessons did.