Bu çalışmada, Hasan Ali Toptaş’ın Uykuların Doğusu adlı romanı üzerine bir üslub incelemesi yapılmıştır. Öykü ve roman dışında denemeler ve şiirsel düzyazı olarak nitelendirilen eserler kaleme alan yazarın, Türk edebiyatında tanınması romanlarıyla olmuştur. Toptaş, kaleme aldığı romanlarıyla önemli ödüller kazanmıştır. Yazarın romanlarıyla ilgili yapılan değerlendirmelere bakıldığında romanlar kurgu ve teknik bakımından başarılı bulunmakla birlikte romanlarda kullanılan dilin farklılığına ve başarısına özellikle vurgu yapıldığı görülmektedir. Ne var ki yapılan değerlendirmelerde yazarın bu yönüne vurgu yapılmış ancak bu değerlendirmeleri destekleyecek ayrıntılı çözümlemelere girişilmemiştir. Yazarın üslubu ile ilgili değerlendirmeler genellikle postmodernizmle ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Bir başka ifade ile yazarın üslubunu biçimlendiren felsefik yön ele alınmış, yazarın dil malzemesinden ne şekilde yararlandığı yeterince ortaya konulmamıştır. Bu çalışmayla Toptaş’ın dilini farklı ve etkileyici kılan özelliklerin neler olduğunun ortaya konulması amaçlanmaktadır. Çalışma yazarın Uykuların Doğusu adlı romanıyla sınırlandırılmıştır. Çalışma her ne kadar tek romanla sınırlandırılmış olsa da aslında Hasan Ali Toptaş’ın romanları -son romanı olan Heba dışında- dil ve anlatım bakımından birbirine benzer özellikler taşımaktadır. Dolayısıyla bu tek roman baz alınarak yapılan bu stilistik inceleme yazarın roman üslubu hakkında genel olarak da fikir verici niteliktedir. İncelemede metin merkezli bir yaklaşım sergilenmiş, tespit edilen özellikler herhangi bir inceleme yöntemine bağlı kalınmadan uygun görülen başlıklar altında ele alınmıştır.

In this research a study has been made on a novel of Hasan Ali Topbaş, namely Uykuların Doğusu (The East of the Dreams). The author who has also written essays and prose like poems alongside novels and short stories owes his fame in Turkish literature to his novels. He has won some important prizes by the novels he has committed to paper. When we review the evaluations made over his novels we conclude that the novels are successful both in fictional and technical fields, but the main appreciation goes to his ability to use the language in a unique way. However there are not enough studies which analyze this aspect of the writer in a detailed manner in spite of the fact that many people are aware of its presence. The critics generally deal with the relation between the writer and post-modernism while evaluating his style. In other words there has been certain evaluations on the philosophical contents shaping the style but these studies mainly lack in analyzing the approach applied to linguistic materials. In this study we aim to exhibit the properties which make Toptaş’s language so different and effective. The study is restricted with the novel entitled Uykuların Doğusu. Although we have made such a restriction Hasan Ali Topbaş’s novels, except his last novel Heba, reflect similar qualities in language and expression. Therefore this stylistic study which is a conclusion of the analyses made on the mentioned novel has the quality to give general opinions on his other novels as well. In the evaluation the text holds a central role and the findings are presented under appropriate titles without the need to depend on certain evaluative methods.