Kur'ân-ı Kerim’in doğru anlaşılabilmesi için, nâzil olduğu tarihsel ortamın bilinmesi gerektiği kadar, hangi ayetlerin birbiriyle bağlantılı olarak ve aynı zamanda hangi amaca yönelik olarak inzal edildiklerinin de bilinmesi gerekmektedir. Tefsîr literatüründe buna siyâk-sibâk denilmektedir. Bu açıdan bakıldığında Kur'ân-ı Kerim’in üzerinde çok ciddi çalışmaların yapılması gerektiği ortadadır. Bu makale bu bağlamda Ahzâb Suresi (36-40) ayetlerini analiz etmekte ve çarpıcı sonuçlara ulaşmaktadır. Her şeyden önce bu makalede, Kur'ân ayetlerinin Hz. Peygamber’in tarihe mal olmuş kişiliği ile uyum içerisinde anlaşılması gerektiği ve buna aykırı yorumların gerçekle ilgisinin bulunmadığı ortaya konulmaktadır. Bu prensipten hareket edildiğinde Ahzâb Suresi’nin 37. âyetinin anlaşılmasına yönelik olarak öne sürülen Hz. Peygamber’in âzâd etmiş olduğu kölesinin eşine göz dikmesi, onun boşanmasını sağlayıp onunla evlenmesi şeklindeki yorumların ilim adına ortaya konulmuş saçmalıklardan başka bir şey olmadığı anlaşılmaktadır. Makalemizin konusu olan Ahzab Suresi (36-40) ayetleri, aslında cahiliyye dönemi Arap toplumunda yaygın olan birtakım yanlış uygulamaların düzeltilmesine yönelik olarak inzal edilmiş ayetlerdir. Bu uygulamalar köle ya da köle menşeli bir fert ile özgür bir ferdin, evlatlığın boşamış olduğu eş ile de babalığın evlenemeyeceği şeklindeki yanlış kabullerdir. İlgili bölümde bu yanlış kabuller, içinde Hz. Peygamber ve yakınlarının da bulunduğu kişiler vasıtasıyla düzeltilmekte ve bu evliliklerin Allah’ın emri doğrultusunda yapıldığı hatırlatılarak Hz. Peygamber’e mafya babası muamelesi yapılmaması gerektiği ortaya konulmaktadır. Ayetlerin siyakı (inzal ediliş maksadı) göz ardı edildiğinde doğru anlaşılmaları da mümkün değildir. Bu açıdan bakıldığında 40. âyete verilen “Muhammed erkeklerinizden birinin babası değildir.” şeklindeki yaygın mananın, konuyla ilgili olmadığı görülmektedir. Aslında 40. âyet, Hz. Peygamber’in birilerinin babası olup olmadığının tespitinden ziyade, evlatlığı olan Zeyd b. Hârise’nin boşamış olduğu eş ile yapmış olduğu evliliğin kimin kararı ile gerçekleştiğini ortaya koymak için inzal edilmiş bir ayettir. Bu durum göz önüne alındığında âyet içerisinde geçen “أبا أحد من رجالكم” ifadesi ile de neyin kastedildiği kendiliğinden ortaya çıkmaktadır.

In order to understand the Quran corretly, as well as the historical environment where it has been revealed is supposed to be known, it also should be known which verses have been related to each other and as for what the purpose. This method is called siyaq-sibaq in the exegetics (tafsir) literature. From this viewpoint, it is obvious that many critical studies should be done on the Quran. This article, in this context, is to analyze Ahzab (36-40) verses, and achieve some outstanding results. First of all, in this article, it is to be put forward that the Quranic versus should be understood in harmony with the historical personality of the Messenger of Allah, and interpretations which are contrary to these have nothing to bound up with reality. Approached from this method, it is understood that interpretations which are proposed for Ahzab 37th verse such as the Messenger of Allah coveted his freedman’s wife, encouraged him to