Günümüzde yapılandırmacılık felsefesine dayalı olarak geliştirilen eğitim programları aracılığıyla; kendi bilgi ve becerilerini geliştiren, öğrenmeyi öğrenen sadece bilişsel alanda değil, sosyal, duygusal, ahlak ve fiziksel gelişim alanlarında da yeterli bireyler yetiştirmek ön plana çıkmıştır. Bu anlamda, eğitim sisteminde öğrenen özellikleri önem kazanmıştır. Bireyin belli bir performansı başarılı olarak yapması için kendine olan inancına ya da kendi yargısına öz yeterlilik denir. Öz yeterlilik inancı, öğrenen için okul yaşamında akademik başarının önemli bir belirleyicisi olmasının yanı sıra, okul dışı yaşamında tüm hayatı boyunca kullanacağı önemli bir beceridir. Öz yeterliliğin geliştirilmesi için, öğrencilerin tümüne aynı anda aynı şeyler öğretilmeye çalışılmamalıdır. Öğretmenlerin grupla öğretimde, öğretimin bireyselleştirilmesini sağlayacak önlemleri almaları gerekir. Bu amaçla, çocukların kendi kendilerini planlamalarına, izlemlerine, kendilerine dönüt vermelerine ve kendilerini düzeltmelerine olanak veren öğretme-öğrenme ortamları düzenlenmelidir. Bu çalışmanın amacı, bireylerin hayat boyu öğrenmeleri açısından önemli olan öz yeterlilik kavramına ilişkin kuramsal bir bakış açısı sunmaktır. Bunun için öz yeterlilik kuramı, akademik öz yeterlilik, öğretmen öz yeterliliği, öz yeterlilikle ilgili diğer kavramlar (öz düzenleme, öz yargılama, öz saygı) ortaya koyarak bu kavramların temel farklılıklarını, öğrencilerin öz yeterlilik inançlarının gelişiminde öğretmenlerin rolünü ve öğrencilerde öz yeterliliğin gelişmesi için gerekli olan özellikleri ortaya koymak amaçlanmıştır.
In today’s world, it has become important to raise i
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
