Türkçede birden fazla biçim birimden oluşan unsurların hepsi yapıca aynı açıklıkta değildir. Biçim birimleri arasındaki ilişki açık olan sözlük birimlerin/sözlük biçimlerin yanı sıra türlü nedenlerle bu ilişkinin belirsizleştiği çok sayıda unsur da söz varlığında yer almaktadır. Biçim birimleri arasındaki ilişkinin belirsizlik nedenleri ve dereceleri farklılık arz etmekle birlikte, bu tür yapıları genel olarak kapalı biçim birim olarak adlandırmak mümkündür. Kapalı biçim birimlerin işlenişinde öğretim kademeleri arasında önemli yaklaşım farklılıkları gözlenmektedir. İstisnaları olmakla birlikte, yükseköğretimdeki dil bilgisi öğretiminde bu tür yapılar yaygın olarak art zamanlı bakışla ele alınıp çözümlenirken ilk ve ortaöğretimde eş zamanlı bakışla değerlendirilmektedir. Bu yaklaşım farklarının sonucunda bir Türkçe/Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni, alan eğitimi sürecinde türemiş/gövde veya birleşik olarak öğrendiği bir yapıyı öğretmenliği sırasında kök/basit olarak öğretmek zorunda kalmaktadır. Söz konusu durumun öğreten için iç çelişkilere ve hazımsızlığa neden olacağı, içselleştirilmemiş bilgi aktarımının öğrenene de aynı şekilde yansıyacağı açıktır. Dil bilgisinin çeşitli alanları ile ilgili terim, tasnif ve öğretim sorunlarını işleyen birçok çalışma mevcuttur. Ancak yapılan literatür taramalarında doğrudan Türkçedeki kapalı biçim birimleri konu alan ve kapalı biçim birimlerin öğretim sorununu tartışan kapsamlı bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada kapalı biçim birimlerin genel çerçevesinin çizilmesi ve kapalı biçim birimlerin öğretiminde esas alınması gereken hususların belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma; 1. Türkçede Yapıca Kapalılık Gösteren Biçim Birimler, 2. Öğretim Kademelerinde Kapalı Biçim Birimlerin Öğretimi, 3. Tartışma ve Sonuç bölümlerinden oluşmaktadır. 1. bölümde Türkçede yapıca kapalılık gösteren biçim birimlerin durumu ana hatları ile ele alınmış, 2. bölümde öğretim kademelerindeki biçim bilgisi öğretiminin içeriğine dikkat çekilmiş, 3. bölümde kapalı biçim birimlerin öğretiminde esas alınması gereken hususlar tartışılıp sonuca bağlanmıştır.

All elements consisting of more than one morphemes in Turkish language are not in the same openness structure. In addition to lexemes/word forms which are open between morphemes, there are many elements, where this relationship is unclear due to various reasons in vocabulary. The reasons and stages of the unclear relationship between morphemes have difference, while it is possible to define these types of structures in general as closed morpheme. Important approach differences are observed between teaching stages of closed morpheme units. While exceptions being present, these type of structures in grammar teaching in higher education can be analyzed through diachronic approach in a spread way and evaluated with a simultaneous outlook in elementary and secondary education. A Turkish/Turkish Language and Literature teacher has to teach a structure, which he/she learned as derivative/body or compound during fiel training stage, as root/simple during his/her teaching profession. It is clear that relevant condition shall cause internal conflicts and intolerance for teacher, while being reflected on learning party as well due to information transfer that is not internalized. There are many studies dealing with term, classification and teaching problems related with different areas of grammar. However, there are is no extensive study discussing the teaching problem of closed morphemes and dealing with closed morpheme in Turkish languages. The aim of this study is to draw general framework of closed morphemes and determine the subjects that needed to be based upon in teaching closed morphemes. The study consists of; 1. Morphemes Showing Closed Structure in Turkish Language, 2. Teaching of Closed Morphemes in Teaching Stages, 3. Discussion and Result parts. At the 1st part, the condition of morphemes showing closed structure in Turkish language are dealt with general terms, while 2nd part draws attention to the content of closed morpheme teaching in education stages and at the 3rd part, the points that should be based upon in teaching closed morphemes are discussed are finalized.