Müslüman bireyin gerek giyim-kuşam, tavır ve davranışlarında gerekse inanış ve ibadetlerinde Müslüman olmayan kimselere benzemeleri çeşitli naslarla yasaklanmıştır. Konu ile ilgili Kur’an-ı Kerim’de ve hadislerde ayrıntılı sayısız uyarı bulunmaktadır. Ancak bunların içinde “Kim bir kavme benzemeye çalışırsa onlardandır.” şeklinde tercüme edilebilen ve genel bir hüküm bildiren hadis benzemeyi yasaklamak için en çok kullanılanlardan biridir. Oysa hadisin doğru anlaşılması, giyim kuşamın neredeyse tek tipleştiği günümüzde daha büyük bir önem taşımaktadır. Konu ile ilgili ayrıntı veren diğer hadislerin anlaşılması da kanaatimizce bu hadisin doğru anlaşılmasına bağlıdır. Makalede hadisin kaynaklardaki yeri ve sıhhati ile ilgili yorumların nakledilmiş, daha sonra hadiste geçen “teşebbüh” kavramı ve “onlardandır” ifadesi üzerinde durulmuştur. Klasik hadis şerhlerinde söz konusu ibarelerin nasıl anlaşıldığına dair nakiller yapıldıktan sonra benzeme yasağının illeti ile ilgili bir bölümde yasağın sebebi ve Müslüman toplum için olası tehlikeli sonuçlarına işaret edilmiştir. Ancak yasağın özellikle giyim-kuşam alanındaki yansımaları büyük oranda örften etkilenmekte ve değişken olabilmektedir. Bu nedenle nas ile örfün sınırlarının kesin bir biçimde tespiti ve yasağın illetinin doğru kavranması önem arz etmektedir. Hadisi doğru anlamak için klasik yorumların yanı sıra benzeme yasağının illeti ile değişen dünya şartlarını bir arada değerlendirmek zorunludur. Makalede tüm bu yönler birlikte değerlendirilmiş ve ulaşılan sonuçlar sıralanmıştır.

The imitation (tashabbuh) of Muslims to Non-Muslims either in their choice of dress or their attitudes, behaviors and forms of worship is forbidden by Islam through various textual rulings (nass). There are numerous warnings concerning this issue in the Qur’an and Prophetic traditions (hadith). Among these warnings is the tradition “"Whoever resembles a people is one of them," which is one of the most well-known that indicates a general command prohibiting Muslims imitating Non- Muslims. A proper understanding of the Prophetic tradition is of great importance in today’s world where dress has become monotype. In addition, a correct understanding of the other traditions can be made possible through the understanding of the meaning of this tradition. In this article, the sources that include this tradition along with the correctness (sihha) of the tradition have been presented followed by a discourse regarding the concept of “tashabbuh” (imitation) and the saying of “one of them.” The way in which these two inscriptions were understood in classic annotations of the hadith points to the reason for such a prohibition and the hazardous consequences in Muslim societies in the part of the reason of prohibition of imitation. Nevertheless, the examples of the prohibition especially in the field of dress are influenced by customs and are mostly changeable. Therefore, specifying the exact borders of textual ruling (nass) and custom, and truly understanding the reasons of the prohibition are of great importance. The evaluation of both the reasons for the prohibition and fluctuant world conditions along with the classic interpretations are indispensable to properly be able to comprehend the tradition (hadith). In the article, all these aspects of the subject have been studied and the attained results have been numerated.