Yazarlar, içinde yaşadıkları toplumun bir parçasıdır. Kendilerini o toplumun yaşantısından, kültüründen, sosyal ve siyasi ortamlarından ayrı göremezler. Bu bakımdan siyaset ile edebiyat arasında bir ilişkinin varlığını yadsımak da doğru olmayacaktır. Zira her yazarın bir dünya görüşü, siyasi bir tarafı vardır. Toplumda yaşanan olaylara bu görüş penceresinden bakarlar ve topluma bu doğrultuda yön vermeye çalışırlar. Ancak burada yazar, kendi ideolojisini empoze etmeye çalışırken sanatı bir yana bırakmamalıdır. Herkesin yazarı olma kaygısı içinde olmalıdır. Okuyucu kitlesi çocuk veya genç olsun, yazarlar, hedef kitlenin ilgi ve beklentilerine uygun konulara daha bir özenle yer vermelidirler. İdeolojik eserler, başka görüşlere açık olmadığı için okuyucuyu güdüler ve onları tek yanlı, siyasi bir tavır takınmaya iterler. Bu da dogmatik insan tipini doğurur. Yazarlar, bu gibi tehlikeleri göz önüne alarak yazmak zorundadırlar. Önyargıdan ve güdümlü bir edebiyattan uzak yazarlar topluma mal olmuş yazarlardır. Yazarın düşüncesi hiçbir şekilde edebiyatın önünde yer almamalıdır. Çalışmamızda sınırlı sayıda ele aldığımız eserlerde bu konular eleştirel bir gözle irdelenmiştir.

Although the relation of literature and politics has been discussed for a long time, politics always find a place itself in literature. Writers are part of the society they live in. They can’t separate themselves from the society’s culture, social and political environments. Every writer has a political view. The important thing is to not let it get ahead of literature and to do the work in accordance with art. The author shouldn’t use literature as a means of imposing his political view, whether it’s fiction or reality. Even though the audience are young or children, authors should be concerned to be everyone’s author by including subjects which are interests and expectations of target audience. Otherwise, while trying to guide and form a child in line with their own ideology and worldview, besides they fail to discover a child, they don’t have a good understanding of how to approach a child and his problems. In the works emphasized on author’s worldview, trite sentences and slogans always attract the attention. Political movements manipulate the readers because they aren’t open to other views than their own and they cause them to strike an attitude unilateral and political. Also, it means that a dogmatic person who is intolerant of others and unimaginative. So, trying to give justice of the ideolgy by behaving unilateral without worrying about literature can annoy and huff the readers who haven’t the same ideology, at worst it can disincline them to read. Authors should write by considering such hazards. Authors who are free of prejudice and keep out engaged literature are the ones socially prominent. Author 's thought should never get ahead of literature . A child book is a book that can enter into the world of childrens’ without prejudice. Political discourses in several children and youth literary work we have defined will be examined in our study.