18. yüzyılda başlayan Osmanlı modernleşmesi bütün bir 19. Yüzyıl boyunca devam etmiştir. Yönünü Batıya dönmüş olmakla birlikte Osmanlı modernleşmesi, toplumda varolan hukukî-kültürel yapıyı büyük ölçüde koruyarak bir modernleşme stratejisi izlemeye özen göstermiştir. Cumhuriyet modernleşmesini Osmanlı modernleşmesinden ayıran en önemli farklılık ise mevcut hukuksal, kültürel ve toplumsal değerlerin ve kurumların yerini tamamen Batılı olanlarla değiştirmesi olmuştur. Cumhuriyet modernleşmesi çok boyutlu olup toplum ve devlet hayatının bütün yönlerini kapsamaktadır. Bu çalışmada Türkiye’nin 1923-1945 yılları arasında izlediği modernleşme politikaları içinde hukuk ve siyaset ekseninde aile ve sosyal politikalar ele alınacaktır. Birinci Dünya Savaşı’nı ve Kurtuluş Savaşı’nı yaşamış İmparatorluk bakiyesi Türkiye’de 1923-1945 arasında ekonomik ve sosyal bakımdan yoksul bir toplum ve istihdam açısından yetersiz bir nüfus göze çarpmaktadır. İzlenecek sosyal politikaları bu etkenler belirlemiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında nüfus politikalarının ve sosyal politikaların belirlenmesinde kurucu parti olan Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) ile 7.5 ay kadar kısa bir süre siyasal hayatta muhalefet partisi olarak yer alan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nın (TCF) görüşlerine karşılıklı olarak yer verilmiştir. 1923’ten sonra nüfusu artırmayı teşvik eden yasal düzenlemeler ve uygulamalara genişçe yer verilen çalışmada 1930’lardan itibaren yerel yönetimlerin sosyal politika uygulamalarındaki yerine de değinilmiştir. Geniş bir köylü toplumu olan 1920’ler ve 1930’ların Türkiyesinde köylüyü en çok etkileyen Yol Vergisi uygulaması irdelenmiş, Bekârlık Vergisi tartışmaları değerlendirilmiştir.

Ottoman modernization starting in the 18th century continued throughout the entire 19th century. Although the Ottoman modernization turned the direction of the West, modernization strategy pursued by maintaining largely the legal and cultural structures of society. The most distinctive difference of the Republic modernization from the Ottoman modernization was that existing legal, cultural and social values and institutions was completely replaced by the Westerners. The Republican modernization was multi-dimensional and covered all aspects of the life in terms of society and the state. In this study, family and social policies in Turkey's modernization policies pursued by legal and political axis between the years 1923-1945 will be discussed. After First World War and Independance War, it was economically and socially poor communities and an insufficient population stands out in terms of employment between 1923-1945 in Turkey. These factors identified social policy to be followed. In the early years of the Republic, the determination of the population and social policies was mutually included in the view of the Republican People's Party (RPP), the founder of the party and the Progressive Republican Party (PRP), a short period of 7.5 months survival as a political opposition party. This study gives place to regulations and practices encouraging increase in population after 1923 and it is also addressed in social policy of local governments from the 1930s. It have been analyzed Road Tax practice which was most influential villagers and Celibacy Tax debate in a period in which a large peasant society in 1920 and 1930s are evaluated.