Müstaz‘af kavramı Kur’an’da kullanılan kavramlardan biridir. Kur’an’da z-a-f kökünden müştak olmak üzere birçok kullanım vardır. Bu kullanımların iki temel anlamı vardır. Biri zayıf ve güçsüz olmak, ikincisi kat kat olmak. Bunun yanında bu kökten türeyen kelimelerin aciz olmak, güçsüz bırakmak, zayıf ve güçsüz görmek, zaaflık göstermek gibi anlamları da vardır. Aynı zamanda tabi olanlar, çaresiz erkekler kadınlar ve çocuklar anlamında kullanımlarda mevcuttur. Kur’an’da müstaz‘af zayıf ve güçsüz olmak anlamında kullanılmıştır. Müstaz‘af kavramıyla kavimleri içerisinde güçsüz bırakılan kesimlerin davranış biçimleri ortaya konulmuştur. Bunlardan bir kısmının davranışı tasvip edilmiştir. Çünkü bunlar gerçek manada müstaz‘aftırlar. Bir kısmının davranışı Kur’an tarafından şiddetle tenkit edilmiştir. Bunlar ise gerçekte müstaz‘aflardan değildir. Sadece kendilerini sorumluluktan kurtarmak için böyle görünmeyi tercih eden kimselerdir. Kur’an’a göre bazı müstaz‘aflar zayıf olmalarına rağmen kendilerine zulmeden kimselere bir direnç göstermişlerdir. Bunlar gösterdikleri bu mukavemete karşılık olarak dünya ve ahiret hayatında ödüllendirilmişlerdir. Diğer müstaz‘af grup ise içerisinde yaşadıkları toplumla birlikte hareket etmişlerdir. Kur’an bu çeşit müstaz‘afları tasvip etmemekte, onları eleştirmektedir. Kur’an, bu müstaz‘aflardan yaşadıkları belde de dinlerini ve değerlerini ortaya koyamama durumunda hicret etmelerini istemektedir. Başka bir grup müstaz‘af ise kavimleri içerisinde yaşayan fakat çeşitli sebeplerle hicret etme imkânı olmayan kimselerdir. Bunlar imkân olmadığından hicret edememişlerdir. Bu bakımdan maruz görülebilir. Fakat hicret etme fırsatı bulduklarında kendilerinden hemen hicret etmeleri beklenir. Ayrıca zalim bir kavim içerisinde yaşamak zorunda kalan, hicret edemeyen müstaz‘afların kurtarılması gerekir. Kur’an, bu müstaz‘aflar için savaşmayı diğer Müslümanlara bir zorunluluk olarak görür.

The concept of weakness (Müstaz‘af) is one of the notions used in Kur’an. In Kur’an, there are many usage of this word derived from the roots of z-a-f. There are two basic means of these us. The first one is being weak and powerless, and the second is plication or to grow exponentially. Besides the words which derived from this root have also meanings such as, be incapable, leave weak, see weak and powerless and show weakness. Therewithal, there are usages meant to dependent ones, desperate men, women and children The müstaz’af is used in Kur’an within the meaning of being weak and powerless. By the concept of Müstaz’af the behavior of communities left powerless in their nations were revealed. The behavior of some of them has been approved. Because these are weak and powerless in the real sense. The behavior of some has been strongly criticized by the Qur'an. The latter ones are not really of the weak and powerless. They are the ones who seem such just prefer to avoid responsibility. According to Kur’an, although they were weak, some weak and powerless ones showed a resistance to persecuted people. They were awarded in life of this world and the hereafter in response to the strength that they showed. The other vulnerable groups acted with the community in which they live. Kur’an does not approve of this kind of weak and powerless people and criticizes them. Kur’an want from these people to emigrate in case of failure to reval their religion and values in the town they live. Another weak and powerless group is the ones who live within their tribes but for various reasons not have the opportunity to migrate. They could not emigrate due to facilities did not allow. In this regard, they could be excused. But it is expected from them immediately to migrate whenever they found opportunity for emigration. Furthermore, the weak and powerless peoples (Müstaz’af) who are forced to live in a cruel tribes and unable to emigrate must be rescued. The Kur'an sees as an obligation for other muslims to fight for these müstaz'af.