Hata temelli öğrenme ölçeği (mistake-handling questionnaire), ilk olarak Spychiger ve arkadaşları tarafından (1998) geliştirilmiş ve Heinze (2005) tarafından matematiğe uyarlanmıştır. Daha sonra ölçek Heinze ve arkadaşları (2011) tarafından Almanya’da 7. sınıf öğrencilerin matematik dersinde hem kendilerinin hem de öğretmenlerinin derste yapılan hatalar karşısındaki tutumlarını belirlemek amacıyla geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, orijinali Heinze (2011) tarafından geliştirilen Hata Temelli Öğrenme Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlama çalışmasını yapmaktır. Ölçek 264 kız ve 265 erkek olmak üzere toplam 529 ortaokul yedinci sınıf öğrencisine uygulanmıştır. İlk olarak doğrulayıcı faktör analizi uygulanarak Hata Temelli Öğrenme Ölçeğinin Türkçe formunun yapı geçerliği incelenmiştir. Faktör yapısının doğrulanmaması üzerine Hata Temelli Öğrenme Ölçeğinin Türk örnekleminde faktör yapısının belirlenmesi amacıyla öncelikle madde analizi ve açımlayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucu elde edilen 9 madde ve tek faktörden oluşan modelin sınanması amacıyla doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Son olarak ölçme aracının iç tutarlık katsayısı incelenmiştir. Elde edilen veriler değerlendirildiğinde Hata Temelli Öğrenme Ölçeğinin Türkçe Formunun iç tutarlık katsayısı.73 olarak hesaplanmıştır. Dolayısıyla, Hata Temelli Öğrenme Ölçeğinin oldukça güvenilir olduğu görülmektedir. Geçerlik ve güvenirlik analizlerinden elde edilen sonuçlara göre, modelin yeterli olduğu, iç tutarlığın yüksek olduğu ve ölçeğin Türkiye’de kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Daha kesin sonuçlara ulaşabilmek için ölçeğin farklı örneklemlerde geçerlik ve güvenirlik çalışmasının gerçekleştirilmesi önerilmektedir.

The aim of the present study was to adapt The Mistake Handling Scale that was originally developed by Heinze (2011) into Turkish. The scale was administered to 529 seventh grade students consisted of 264 (%49.9) female and 265 (%50.1) male. Construct validity of the scale was investigated via Exploratory and Confirmatory Factor Analysis. Criterion validity of the scale was also done to see if it serves its purpose well. The results indicated that the Turkish version of the scale consists of four factors. Consequently, 19-itemed scale explaining 47.17% of the total variance under four factor was acquired. As a result of the conducted DFA, it was determined that the factor loads of the items in the scaling instrument varied between .42 and .76. Eventually, the internal consistency of the scale was examined. It was detected that the internal consistency coefficient of the scale was over .70. Therefore, it is observed that the Mistake-Handling Activity Questionnaire is quite reliable. As a result of reliability and validity analysis, it was concluded that the model was sufficient fit to the data, internal consistency was acceptable and the Turkish form of scale could apply in Turkey.