Bu çalışmada, ortaokul düzeyinde öğrenim gören üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stillerinin incelenmesi ve bazı değişkenlerle ilişkisinin ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışma 2015-2016 öğretim yılı güz döneminde Sivas Bilim ve Sanat Merkezinde öğrenimlerine devam eden 84 üstün yetenekli öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplamak amacıyla, Grasha ve Riechmann (1994) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye Koçak (2007) tarafından uyarlanan Öğrenme Stilleri Ölçeği (ÖSÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz teknikleri olan; frekans, aritmetik ortalama, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; üstün yetenekli öğrencilerin “bağımsız”, “rekabetçi” ve “işbirlikçi” öğrenme stillerine yüksek düzeyde sahip olurken, “pasif”, “bağımlı” ve “katılımcı” öğrenme stillerine ise orta düzeyde sahip oldukları ortaya çıkmıştır. Çalışmada “katılımcı” ile “işbirlikli” ve “katılımcı” ile “bağımlı” öğrenme stili arasında orta düzeyde anlamlı bir ilişkinin, “bağımlı” öğrenme ile “bağımsız” ve “işbirlikli” öğrenme stili arasında, “bağımsız” öğrenme ile “rekabetçi” ve “katılımcı” öğrenme stili arasında ve “katılımcı” öğrenme ile “rekabetçi öğrenme stili arasında düşük düzeyde bir ilişki, “İşbirlikli” öğrenme stili ile “bağımsız” öğrenme stili arasında ve “rekabetçi” ile “bağımlı” öğrenme stili arasında pozitif yönde çok zayıf düzeyde bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stilleri ölçeğinden aldıkları puanlar arasında cinsiyet, sınıf değişkeni, anne eğitim durumu değişkeni ve baba eğitim durumu değişkenine (p > ,05) göre anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın ilginç bir bulgusu da, Öğrenme Stilleri Ölçeğinin tüm alt boyutlarındaki puanlara ilişkin “lise ve altı” düzey eğitime sahip annelerin çocuklarının ortalamaları “üniversite ve üstü” düzey eğitime sahip annelerin çocuklarının ortalamalarından daha yüksek bulunmuştur.

The purpose of this study is to explore the learning styles of gifted middle school students and to reveal their association with certain variables. To this end, the study was conducted with 84 gifted students attending Sivas Science and Arts Center during the fall semester of the 2015-2016 academic year. The Learning Styles Scale (LESS) developed by Grasha and Riechmann (1994) and adapted into Turkish by Koçak (2007) was employed to collect data. Frequency, arithmetic mean, t-test, and one-way analysis of variance, which are descriptive analysis methods, were employed to analyze the data. Based on the study findings, it is possible to say that gifted students have high levels of “independent”, “competitive” and “collaborative” learning styles while their “avoidant”, “dependent”, and “participative” learning styles are at medium level. The study revealed a medium significant relationship between “participative” and “collaborative” learning styles and between “participative” and “dependent” learning styles. Moreover, there is a low relationship between “dependent” learning style and “independent” and “collaborative” learning styles; between “independent” learning style and “competitive” and “participative” learning styles; and between “participative” learning style and “competitive” learning style. Finally, a positive but extremely weak relationship was detected between “collaborative” learning style and “independent” learning style and between “competitive” learning style and “dependent” learning style. Furthermore, no significant difference was seen between the scores gifted students got from the Learning Styles Scale by gender, grade, maternal educational background, and paternal educational background (p > .05). Another interesting result of the study is that in all the sub-dimensions of the Learning Styles Scale, the children of mothers who had a “high school or lower” educational background achieved a higher mean score compared to the children of mothers who had a “university or higher” educational background.