Türk kültürünün çeviri yoluyla temsili ve yayılması Türk kültürüne ait çeşitli metinlerin diğer dillere ve kültürlere taşınmasıyla mümkündür. Yazın çevirisinin dünyada Türk kültürü algısının oluşması ve yerleşmesindeki katkısı büyüktür. Toplumdan topluma değişen ve toplumların öz benliklerini oluşturan kültürel unsurlar başka bir dile aktarılırken kaynak metnin kültürü de aktarılır. Çeviriyle kültür arasındaki sıkı ilişkiye değinerek kültürler arasındaki mesafeden dolayı kültürel unsurların çeviride sorun teşkil ettiğini vurgulayan Newmark, “Translation and Culture” adlı makalesinde gözden geçirerek yeniden oluşturduğu bir “kültürel unsurlar sınıflandırması” sunar ve kültürel unsurların çevirisinde kullanılmak üzere bazı çeviri yöntemleri önerir. Bu çalışmada, Orhan Kemal’in Bereketli Topraklar Üzerinde (Sur les terres fertiles), Baba Evi (Vaterhaus) ve 72. Koğuş (Ward 72) romanlarının İngilizce, Fransızca ve Almanca çevirilerinde kültürel unsurların çevirisinde hangi çeviri yöntemleri kullanıldığı saptanacak ve böylece çeviri sürecinde “yerlileştirme” ya da “yabancılaştırma” stratejilerinden hangisinin baskın olduğu ortaya çıkarılacaktır. Bu bağlamda Türk kültürünün aktarılması ve yayılmasında çevirinin nasıl bir işleve sahip olduğu açığa çıkarılacaktır. Orhan Kemal’in bu üç romanının İngilizce, Almanca ve Fransızca çevirilerinde “yabancılaştırma” stratejisinin baskın olarak benimsenmesi Türk kültürünün karşı kültürlere taşınmasına olanak sağlanmıştır. Çeviri sürecinde, diller arası iletişimsel kodların farklı olması nedeniyle kültürel unsurların aktarımı sorun teşkil eder fakat Orhan Kemal’in üç dile yapılan çevirilerinde yabancılaştırmanın baskın olarak

The representation and dissemination of Turkish culture by transferring various texts into other languages and cultures is made possible through translation. The contribution of literary translation to the perception of Turkish culture worldwide is significant. Besides, the cultural elements ranging from community to community and creating distinctive cultural identities transfer the cultural patterns of the source language. Focusing on the study of the translation of cultural elements, Newmark emphasizes the difficulties of intercultural translation caused by the particularities of different cultures. Newmark re-evaluates his own classification of cultural elements and offers further methods for effective translations. In this study, the following three novels by Orhan Kemal are examined in their French, German, and English translations, respectively: Bereketli Topraklar Üzerinde (Sur les terres fertiles), Baba Evi (Vaterhaus), and 72. Koğuş (Ward 72). These translations are analyzed to reveal the function of translation regarding the transference and presentation of various elements of Turkish culture to the target languages. In the translation of cultural elements of these novels, the foreignization strategy is predominantly followed, by which the particular values and customs of Turkish rural society can be directly transferred to the target culture. In the process of translation, codes of communication usually differ and present a problem for the transfer of cultural elements from one language to another. However, the foreignization strategy is observed to be dominant in these three translations, and this may contribute to the foreign reputation of Turkish culture.