Ülkemiz, “Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi”ne 27 Mart 2006 tarihinde resmen taraf olmuştur. “Toplulukların, grupların ve kimi durumlarda bireylerin, kültürel miraslarının bir parçası olarak tanımladıkları uygulamalar, temsiller, anlatımlar, bilgiler, beceriler ve bunlara ilişkin araçlar, gereçler ve kültürel mekânlar” şeklinde tanımlanan somut olmayan kültürel miras kavramının alanları, doğumdan ölüme kadar insan yaşamında yer alan ve kısaca her türlü maddi ve manevi kültür ögelerini araştıran, derleyen, değerlendiren ve çıkarımlar yapan bir bilim dalı olan Halkbilimi’nin konuları ile de paralellik göstermektedir. Burada sözü edilen kültürel miras, kısa bir zaman dilimi içerisinde oluşan değil, insanlığın var oluşundan bu yana süregelen bir mirası ve bu mirasın korunmasını ifade etmektedir. Bu bağlamda, söz konusu sözleşmede, somut olmayan kültürel mirasın alanları, somut olmayan kültürel mirasın aktarılmasında taşıyıcı işlevi gören dille birlikte sözlü gelenekler ve anlatımlar, gösteri sanatları, toplumsal uygulamalar, ritüeller ve şölenler, doğa ve evrenle ilgili bilgi ve uygulamalar ve el sanatları geleneği olmak üzere beş başlık altında toplanmıştır. Somut Olmayan Kültürel Miras ile ilgili iş ve işlemlerin (politikaların) ülkemizdeki icracı birimi Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğüdür. Adı geçen Genel Müdürlük, Somut Olmayan Kültürel Miras ile ilgili iş ve işlemleri, Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesine dayalı olarak hazırlanan yönetmelik ve yönergelerle ve başta Bakanlığın taşra teşkilatı olan İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri olmak üzere, UNESCO Türkiye Milli Komisyonu, Milli Eğitim Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı, üniversite gibi kurumlarla işbirliği içerisinde yürütmektedir. Bu bağlamda makalemizde, somut olmayan kültürel mirasın korunması sözleşmesinde ayrı bir yeri olan ve somut olmayan kültürel mirasın yaşayabilirliğini güvence altına alma anlamına gelen “koruma” kavramından hareketle geleneksel el sanatları ile ilgili olarak Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından neler yapıldığı, neler yapılacağı ve neler yapılması gerektiği gibi konular detaylı olarak ele alınıp değerlendirilmiştir.
Our country became a State Party to the UNESCO Convention fort the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage on 27 March 2006. Intangible cultural heritage defined as “the practices, representations, expressions, knowledge, skills- as well as the instruments, objects, artefacts and cultural spaces associated therewith – that communities, groups and, in some cases, i
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
