Farklı kavramsal çerçevelerin birbir¬leriyle ne tür bir ilişki içinde olduklarının bilinme¬si hem gerekli eğitsel anlayışın oluşması hem de öğrenme süreçlerinde öğ¬rencilerin davranışlarındaki farklılıkların nedenlerinin anlaşılması açısından önemlidir. Bu perspektiften hareketle bu çalışmada öğretmen adaylarında akademik doyumu yordamada öz yeterlik ve akademik katılımın rolü incelenmiştir. Çalışma tarama modelinde betimsel bir araştırma niteliğindedir. Araştırmaya Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde farklı bölümlerde öğrenim gören 336 üçüncü (n = 113) ve dördüncü (n = 223) sınıf öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların 90’ı erkek, 246’sı kızlardan oluşmuştur. Veri toplama araçları olarak Öğretmen Öz Yeterlik, Akademik Katılım ve Akademik Doyum Ölçekleri kullanılmıştır. Verilerin analizinde değişkenler arasındaki olası ilişkileri belirlemek için Pearson korelasyon, özyeterlik ve akademik katılımn birlikte akademik doyumu yordama gücü için de adımsal regresyon (stepwise regression) teknikleri kullanılmıştır. Korelasyon analizleri akademik doyumun öz yeterliğin öğretim stratejilerini kullanma ve öğrenci katılımını sağlama boyutları ve akademik katılım ile pozitif yönde ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca yapılan regresyon analizleri sonucunda öz yeterlik ve akademik katılımın birlikte akademik doyum değişkenliğini anlamlı olarak yordadığı görülmüştür. Buna göre akademik doyumun en güçlü yordayıcılarının öz yeterliğin üç alt boyutu ve akademik katılım olduğu gözlenmiştir. Bu sonuçlar, eğitim ortamlarının, programaların ve öğrencilerin öğrenme davranışlarının etkililiğinin değerlendirilmesinde dikkate alınabilecek birçok önemli ipuçları sunmuştur. Çalışmada elde edilen bulgular eğitsel doğurguları açısından tartışılmış ve ilgililere önerilerde bulunulmuştur.
The need to understand the nature of the relations between various theories and thus to explain the differences in the quality of students’ behaviours is important for educational activities. In light of this perspective, the purpose of this study was to investigate the role of the teacher candidates’ self-efficacy and academic involvement on academic satisfaction. The descriptive survey model was used in the study. The participants were 336 third (n = 113) and fourth (n = 223) grade undergraduate students included 90 male and 246 female studying in different majors at the Faculty of Education in Pamukkale University. Teacher Self-Efficacy, Academik Involvement and Academic Satisfaction Scales were used to gather the data. The bivariate correlation coefficients and stepwise regression analyses were performed to analy¬ze the data to answer the questions conducted in the study. Results showed that the academic satisfaction level of the candidate students is positively related with the sense of efficacy concerning instructional strategies, student engagement and academic involvement. In addition, regression analyses indicated that the contribution of self-efficacy and academic involvement together to the variance of academic satisfaction is significant. The best predictors of academic satisfaction were found as all there dimensions of the sense of efficacy and academic involvement. The findings presented many important cues for the evaluation of the effectiveness of educational environments, programs and learning behaviours of the students. In the study, implications of the findings were discussed and suggestions were gi¬ven for educators and researchers.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.