Bilindiği gibi dil, çift eklemli bir olgudur ve doğası gereği karmaşık bir yapı sergiler. Çünkü felsefe, ruhbilim (psikoloji), toplumbilim (sosyoloji) gibi pek çok alanla doğrudan ilişkilidir. Bu durumun bir yansıması olarak dil incelemeleri de farklı yaklaşım, yöntem ve terimlerle gerçekleştirilmiştir. 20. yüzyılın başında dilbilim kendi kuram, terim, yöntem ve uygulamalarını oluşturan bir araştırma alanına dönüşmüş ve dil incelemelerine daha sistemli bir boyut kazandırmıştır. Söz dizimi, bütün dilsel birimleri ve bu birimlerin sistem içindeki ilişkisini inceleyen kapsamlı bir dil inceleme aşamasıdır. Dil bilgisi veya dilbilim tarihi incelendiğinde farklı yaklaşımlarla ve farklı terimler, tanımlar kullanılarak çeşitli dillerin söz dizimi yapılarının betimlendiği görülür. Türkçenin söz dizimi ile ilgili de nitel ve nicel olarak çok önemli çalışmaların yapıldığı bilinmektedir. Bu çalışmalar da hem terim seçimi hem de çözümleme yöntemleri konusunda önemli farklılıklar göstermektedir. Farklı bakış açılarının doğal bir sonucu olarak değerlendirilebilecek bu durum, belli bir kurama dayandırılmadığı bir başka ifade ile kuramsal çerçevesi belirlenmediği için soruna dönüşmektedir. Betimleme ve tartışma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada bağımsal, işlevsel, üretici dönüşümsel gibi dilbilim kuramları doğrultusunda Türkçe söz dizimi sorunlarının irdelenmesi ve çözüm önerileri sunulması amaçlanmaktadır.

As known language is a double-jointed phenomenon and inherently it has a complex structure. Because it is directly releated to many disciplines like philosophy, psychology and sociology. As a result language studies has also been conducted with different approaches, methods, and terms. At the beginning of 20 th century, linguistics was transformed into a field that forms its own approaches, terms, methods and practice and thus it made language studies gain a more systematic format. Syntax is a comprehensive language analysis stage that examines all linguistic units and the relationship of these units in the system. When the history of grammar and linguistics was examined it has been seen that the syntactic structures of various languages are described by using different approaches, terms and definitions. Similarly it is known that there are very important qualitative and quantitative studies conducted about Turkish syntax. These studies also show significant differences in both choice of terms and analysis methods. This situation, which can be regarded as a natural consequence of different viewpoints, becomes a problem as it is not based on a particular theory, in other words for it's undetermined theoretical framework. The aim of this study in which the description and discussion methods are used is to examine the problems of Turkish syntax and offer solutions according to theories of linguistics such as dependency, functional and transformational-generative linguistics theories.