Bu çalışma, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen kişilerin çoğunlukla B1- Eşik Düzey seviyesinde yakalandıkları dil öğrenme platosunu (Yin, n.d.; Richards, 2008) aşmada, belirtme halinin neden seçildiği ve nasıl bir strateji olarak kullanılabileceğini açıklamaktadır. Burada Türkçeyi İngilizce üzerinden öğrenen yabancı öğrenciler, cümle kurarken belirtme halini yanlış kullanmaya eğilimli oldukları için öğrenme sürecinde sorunlar yaşamaktadırlar. Bu yüzden, Türkçedeki belirtme halinin kullanımı ile ilgili sistemli bir yönlendirme vermek için, bağlamsallaştırma, belirlilik halinin ifadesi ve geçişlilik gibi hususlarla cümlenin diğer ögeleri arasında bir bağ kurmak önemlidir.Buradan yola çıkarak yabancı dil olarak Türkçe derslerinde özellikle belirtme halinin doğru kullanımı sorununu çözmek için eylem araştırması (Patton, 2002; Johnson, 2002; Creswell, 2012; Mertler, 2012) uygulanmıştır. Öğrencilerden ve eğitmenden yarı yapılandırılmış görüşmeler, küçük sınav, ders notları veri araçları olarak iki dönem boyunca toplanmıştır. Veri, tümevarımsal bir şekilde incelenmiş ve ortak zorluklar ve hatalar, dil öğrenme platosuyla başa çıkacak bir çözüm olarak geliştirilmek üzere belirlenmiştir.Sonuç olarak, öğrencilerin dikkati gerçek hayattaki kavramların içselleştirilmesine çekilmiş ve daha sonra öğrencilere yardım amaçlı, fiillerin kullanımındaki belirtme hallerinin anlambilimsel ve edimbilimsel işlevselliğini belirlemek için bir fiil listesi hazırlanmıştır. Ayrıca, fiillerin kullanımı ile belirtme hallerinin sözelleştirilmesi (Galperin, 1992 aktaran Negueruela & Lantolf, 2006; Williams et al. 2013) stratejisi, dil öğrenme platosu için bir çözüm olarak verilmiştir.

This study explains why accusative case has been chosen and how it could be used as a strategy to overcome language-learning plateau (Yin, n.d.; Richards, 2008) where the learners of Turkish as a foreign language (TFL) hit at B1-threshold level mostly. Here, the students who learn TFL through English have problems in the learning process, because they tend to misuse accusative case in terms of the accordance with the verbs while constructing sentences. Thus, in order to give the students systematic orientation about the usage of Turkish accusative case, it is necessary to mediate the connection with the other components of a sentence through contextuality, expression of definiteness and transitivity. Based on this background, action research (Patton, 2002; Johnson, 2002; Creswell, 2012; Mertler, 2012) was conducted to solve the specific problem of correct using accusative case within TFL courses. Semi-structured interviews, quiz, course notes were collected as data instruments from both students and instructor in two semesters. Data were analyzed inductively and common difficulties and mistakes were determined to develop a kind of solution to cope with language-learning plateau. Consequently, the students’ attention was drawn to the internalization of the concepts within real life situations, and then a verb list was prepared to help them to figure out the semantic and pragmatic functionality of the accusative cases with the usages of the verbs. Moreover, the strategy of verbalizing (Galperin, 1992 as cited in Negueruela & Lantolf, 2006; Williams et al. 2013) the accusative cases with the usages of verbs was given as a solution for the language-learning plateau.