Bir olgunun, faaliyetin veya çalışma alanının bir çatı altında toplanıp, işleyişinin, sistemli, planlı ve istikrarlı bir biçimde yürütülebilmesi için kurumsallaşma elzemdir. Gerek bir adres olup marka yaratmak, gerekse yaratılan bu marka, çatı, yada üst yapı bünyesinde yürütülen faaliyetlerin belli bir amaç ve vizyon çizgisinde sürdürülebilmesi için kurumsal bir kimlik şarttır. Çeviri alanında ülkemizde sistemli ve kurumsal bir çeviri politikası oluşturulması yönünde çok önemli adımların atıldığı 1940’lı yıllardan bu yana tam olarak kurumsal bir yapı oluşturulamadığı söylenebilir . Oysa Hilmi Ziya Ülken’in de belirttiği gibi “uyanış devirlerine yaratıcılık kudretini veren” (Ülken, 2009:5), topluluklar arası edebiyat, sanat, siyaset, din, tıp gibi pek çok alanda bilgi, kültür, fikir, perspektif aktarımı ve alışverişi sağlayan böylesi ciddi bir faaliyetin belirli bir geçmiş, günümüz ve gelecek vizyonu ve misyonu ışığında şekillenmesini ve sistemli, planlı ve Türk standartlarına (Türkçe ve Türk kültürü, Türkiye için belirlenmiş hedefler, eksiklikler, gereksinimler gibi), uygun bir biçimde yapılabilmesini sağlayacak olan kurumsallıktır. Çeviri faaliyetlerinin düzenlenmesinde kurumsal bir yaklaşımın gerçekleşebilmesi için üç temel noktada ortak olarak bir kurumsal hareket meydana getirmek gerekmektedir: 1. Ürün olarak çeviri etkinliklerinin kurumsallaştırılması: Çeviri ürünlerinin oluşturulması ve yürütülmesinde teftiş ve denetleme mekanizmaları oluşturularak sistemli bir çeviri politikası izlenmesi. 2. Çevirmenlik mesleğinde kurumsal bir çerçeve meydana getirilmesi: Çevirmenlik mesleğinde sertifikasyon ve standartlaşma yoluna gidilmesi. Hem mesleğin saygınlığı, hem de belli bir kalite ve doğrululuk ölçüsünde yapılabilmesi için, pek çok diğer meslekte olduğu gibi, kişilerin bu faaliyetteki becerilerinin belgelenmesinin sağlanması ve bu belgelendirmenin piyasadaki hükmünün oluşturulması. 3. Çeviri eğitiminde kurumsallık temelli bazı ilkeler doğrultusunda bir eğitim modeli oluşturulması. Bu çalışmanın odak noktası çeviri eğitimi olduğundan yukarıda değinilen ilk iki başlık mevcut çalışmanın kapsamı dışında bırakılmıştır. Bu çalışmada ülkemizde uygulanmış en kurumsal eğitim modellerinde biri olarak kabul edilen Köy Enstitüleri’nin bazı temel ilkeleri irdelenecek ve bu ilkelerin çeviri eğitiminde nasıl uygulanabileceği tartışılmaya çalışılacaktır. Enstitüleri kurumsal bir yapı haline getiren bazı temel özellikler şu şekilde özetlenebilir. Öncelikle, enstitülerde hedef, misyon ve vizyon tarihsel bir analiz ve deneyler sonucunda belirlenmiştir. Kurumsallığın temel gerekliliklerinden biri olan hedef, misyon ve vizyon üçlüsünün oluşturulması süreci geçmişten kopuk olarak yapılmamıştır. Amaç ve görevler, özellikle eğitim ve kalkınma alanında, düzgün bir altyapı ve arka plan bilgisine dayandırılarak günün koşulları ve gereklilikleri doğrultusunda oluşturulmaya çalışılmıştır. İkinci olarak, hedeflere uygun olarak belirlenen kriterlere uyulması sistemli bir işleyiş ve istikrarlı bir düzen sağlanmasını da beraberinde getirmiştir. Son olarak kendi içlerinde geliştirdikleri kontrol mekanizması sayesinde enstitüler arasında sürekli bir işbirliği ve fikir alışverişi olmuştur. Farklı bölgelerde kurulmalarına rağmen, birbirlerinden haberdar olmalarını sağlayan bu otomatik kontrol mekanizması, hedefleri doğrultusunda istikrarlı bir ilerlemeyi mümkün kılmıştır. Bu özellikleri bakımından kurumsal bir deneyim olarak kabul edilebilecek olan enstitüler daha yakından incelendiğinde uyguladıkları beş temel ilke sayesinde çeviri eğitiminde de model alınabilecek bir örnek teşkil etmektedir. Bu ilkeler “iş içinde eğitim”, “mesleksel yol gösterme”, “okuma ve özgür tartışma saatleri”, “branşlaşmaya yönelik müfredat çeşitliliği” ve “üniversiteler arası iş birliği” ilkeleridir.

In order for a phenomenon, an activity or a field of work to be united under a roof and carried out steadily with a systematic, planned and consistent functioning, institutionalization is vital. Both for creating a brand to address and for the activities carried out within this brand or roof to be sustained in a clear line of goals and visions, an institutional identity is essential. It would not be wrong to say that an institutional structure has not been formed in the field of translation in Turkey since the 1940’s when considerably important attempts for a systematic and institutional translation policy were made . However, as Hilmi Ziya Ülken stated “ the thing that gives the creative power in the revival ages” (Ülken, 2009:5), makes the transmission and exchange of information and ideas in many fields such as literature, art, politics, religion, medicine and science is the translation itself. Such a serious phenomenon should be shaped with a mission and vision of the past, present and future and in a systematic and planned manner in accordance with the pre-determined standards special to a country or nation– (i.e. for this study, Turkish language and Turkish culture, goals for, deficiencies and needs in the Turkish context) and institutionalization is an important key to manage this. When the regulation of translation activities is considered, such an institutional approach can take place acting in a corporate manner in three main points in Turkey. 1. The institutionalization of the translation activities as a product: following a systematic translation policy by creating inspection and control mechanisms in the creation and execution of translation products. 2. To form an institutional framework in the profession of translating and interpreting: Resorting to certification and standardization in the profession of translating and interpreting. Both for the dignity of the profession and the profession to be performed within a certain extent of quality and correctness, i