Gelişmeyi hedef edinen toplumlar için eğitim alternatifi olmayan bir alandır. Çünkü toplumlar güçlü bir eğitim sistemi ve anlayışı ile birlikte hedefledikleri noktalara ulaşabilirler. Hedeflere giden yolun ise toplumların gelişmesine öncülük eden kurumların başında gelen okullardan geçtiği ifade edilebilir. Bu bağlamda, bir toplumun bilimin, teknolojinin, aydınlanmanın neresinde olduğu ancak o toplumun sahip olduğu eğitim sisteminin ve okullarının niteliklerine göre şekillenmektedir. Okul örgütünü yöneten ve etkileyen birinci derecede unsurun okul yöneticileri olduğu ve okul yöneticilerinin sahip olduğu niteliklerin eğitim kurumlarının başarısında etkiye sahip olduğu söylenebilir. Bu çalışma ile okul yöneticileri için önemli olarak görülebilecek duygusal zekâ özellikleri ve yönetsel yeterlikler araştırılmıştır. Bu amaçla okul yöneticilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile yönetsel yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkinin tüm alt boyutlar bakımından incelenmesi hedeflenmiştir. İlişkisel tarama modelinde hazırlanan bu çalışma Nevşehir ili örneği olarak gerçekleştirilmiştir. Nevşehir’de görev yapan 485 okul yöneticisi evren; kolay örnekleme yoluyla ulaşılan 261 yönetici ise örneklem olarak alınmıştır. Veri toplama aracı olarak iki ayrı ölçek kullanılmıştır. Okul yöneticilerinin duygusal zekâları ve yönetsel yeterlik düzeyleri kendi algılarına göre ölçülmüştür. Veriler Nevşehir İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün desteği ile elektronik ortamda toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, okul yöneticilerinin tüm alt boyutlarda duygusal zekâ düzeyleri tüm alt boyutlarda yönetsel yeterlik düzeylerini anlamlı şekilde yordamaktadır. Başka bir ifadeyle, okul yöneticilerinin duygusal zekâ düzeyleri arttıkça yönetsel yeterlik düzeyleri de artmaktadır. Bu sonuca dayanarak duygusal zekâ okulların örgütlenmesinde, yöneticilerin görevlendirilmesinde ve etkili bir eğitim-öğretim süreci sağlanmasında bir ölçüt olarak kabul edilmesi önerilebilir.

Education is a subject that has no alternative for communities that aim to develop because communities can only reach their goals through a strong education system and sense of education. It can be said that schools, which are the pioneering institutions for the development of the communities, make it possible to reach these goals. In this sense, a community’s place in science, technology, enlightenment has taken shape according to its schools’ and education system’s qualities. It can be thought that the most important factor that affect and manage the school is school principal and the qualities that school principals have effect the success of the schools. In this work, emotional intelligence and managerial competencies, which can be considered as important factors, are studied. The aim of current study is to examine the relationship between school principals’ emotional intelligence and managerial competence levels in all dimensions. This study was carried out in relational survey model as the case of Nevşehir. The population of this study consists of 485 school principals in charge in Nevşehir. 261 school principals were chosen according to convenience sampling method. The principals’ self-perception of their emotional intelligence and managerial competence levels were tested by using emotional intelligence and managerial competence scales. Required data for the study is gathered electronically with the help of provincial directorate of national education. Multiple Linear Regression test have been used in the analysis of the data. The findings show that principals’ emotional intelligence levels in all dimensions can predict their managerial competence levels in all dimensions. In other words, as the school principals’ level of emotional intelligence increase, their managerial competency levels increase, too. Accordingly, it can be suggest that emotional intelligence behaviours can be criterion in the organization of schools, in the appointment of school principals and in providing an effective teaching-learning environment.