XIX. ve XX. yüzyıllardaki dilbilim, psikoloji, sosyoloji, felsefe ve eğitimbilim alanlarındaki çalışma ve gelişmeler bir takım dil öğretim yöntemlerinin de ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bu yöntemler çoğu zaman birbirlerine karşıt yaklaşımlar sonucunda üretilmiş olsa da her bir yöntemin oluşum evresi aslında ait olduğu dönemin siyasal yapı ve gereksinimleriyle oldukça yakından ilgilidir. Bu bağlamda, dil öğretim yöntemleri arasında Dilbilgisi – Çeviri Yöntemi Orta Çağda Latince olarak yazılan İncil’in öğretilmesi; İşitsel – Dilsel Yöntem Amerikalı askerlerin yabancı dil öğrenmeleri için geliştirilen yöntemlerdendir. Öte yandan, II. Dünya savaşından sonra uluslararası iletişim dili olarak görülmeye başlanan İngiliz-Amerikan dil yayılmacılığına karşı Fransızcanın yabancı dil olarak öğretiminin amaçlandığı İşitsel – Görsel Yöntem geliştirilmiştir. Buradan hareketle, yabancı dil öğretimine yönelik yaklaşımların ve yöntemlerin tarihsel gereksinimler temelinde geliştirildiğini söyleyebiliriz. Yabancı dil öğretim yöntemleri sadece gereksinimler temelinde geliştirilmemiş aynı zamanda kendinden önceki yöntemin de genelde alternatifi olarak görülmüştür. Kuramlarla oluşan bu yöntemler, kendi dönemlerinde bir yere kadar kullanılabilmiş daha sonraki dönemlerde ise uygulama sorunu çıkması ve öğrenciden beklenen olumlu dilsel dönütün yeterince alınamaması nedeniyle ilerleyen dönemlerde yerini öğrencilerin, dil öğretim ortamının, kullanılan araç-gereçlerin durumuna göre karma öğretim yöntemlerine bırakmıştır. Günümüzde tek bir dil öğretim yönteminin tercih edilmesi beraberinde birçok sorunu gündeme getirmiştir. Bu sorunların başında öğrenciden beklenen dört temel dil becerisinin (dinleme, anlama, konuşma, yazma) gelişmemesidir. Yabancı dil öğreticilerinin temel görevinin bu dört dilsel becerinin öğrencide yeterince oluşturulmasını ve yerleştirilmesini sağlamak gerektiğinden yola çıkarak yaptığımız bu çalışmada sorunun yaklaşım ve seçilen yöntemden kaynaklandığı düşündük. Bu amaçla söz konusu dil öğretim yöntemlerini olabildiğince inceledikten sonra her bir yöntem sonunda yabancı dil Fransızcadan seçtiğimiz belli bir konunun öğretilmesini bu yöntemlerle uyguladık.

In the 19th and 20th centuries, studies and developments in the fields of linguistics, psychology, sociology, philosophy and pedagogy led to the emergence of a number of language teaching methods. Although these methods were often produced as the result of contrasting approaches, the formation stage of each method is closely related to the political structure and requirements of its period. In this context, amongst such language teaching methods are the Grammar - Translation Method developed for teaching the Bible written in Latin in the Middle Ages, and the Audio - Linguistic method developed for the US military to learn foreign languages. On the other hand, after World War II, the Audio - Visual Method was developed with the aim of teaching the French language as a foreign language, in response to the expansion of the Anglo-American language, which had begun to be seen as the language of international communication. Hence, it may be said that approaches and methods for teaching foreign languages are developed on the basis of historical requirements. However, foreign language teaching methods have not been developed on the basis of historical requirements alone, but have also often seen themselves as an alternative to the previous method. These methods, originating in theory, were able to be used up to a point in their own periods, but in later periods, because of the emergence of problems with implementation and a failure to achieve enough of the expected positive linguistic returns from the students, in subsequent periods, they yielded place to mixed teaching methods, depending upon the circumstances of the students, the teaching environment, and equipment. Today, the preference accorded to the use of a single language teaching method has brought many issues into question. At the forefront of these issues is the lack of development of the four basic language skills expected of students (listening, comprehension, speaking, and writing). Based on the view that that the main objective of foreign language instructors is to foster and strengthen the development of these four language skills in the student, it was considered in this study that the source of the problem lies in the approach and method chosen. To this end, after reviewing the language teaching methods in question as far as possible, at the end of each method, a specific subject from teaching French as a foreign language was chosen and taught using these methods.