Bu araştırma, yaratıcı drama yönteminin üniversite öğrencilerinin duygu gereksinimlerine katkısını incelemek amacıyla yapıldı. Araştırma tek grup öntest- sontest modelde gerçekleştirildi. Araştırma, deney grubunda 27 öğrenci ile yürütüldü. Bu öğrencilerin 22’si ( % 77.8) kadın, 5’i (% 22.2) erkektir. Araştırmaya katılan üniversite öğrencilerinin yaş, cinsiyet gibi demografik özelliklerini belirlemek için sosyodemografik bilgi formu uygulandı. ‘Duygu Gereksinim Ölçeği’ deney grubunda yapılan çalışmalarda hem ön test hem de son test olarak kullanıldı. Öğrencilerin duygu gereksinimlerine göre ortalama puanı drama eğitimi öncesi 2.14?12.38 iken, eğitim sonrası 14.88?12.04 olarak tespit edildi. Duygu Gereksinim Ölçeği’nin alt boyutlarından elde edilen sonuçlara baktığımızda da yakınlaşma alt ölçeğinden öntestte 14.3 ?13.56 puan alınırken, sontestte 21.40?8.55 puan alındığı saptandı. Kaçınma alt ölçeğinden ön testte -12.18?10.65 puan alınırken, son testte -7.62?12.62 puan alındığı görüldü. Deney grubunun eğitim öncesi ve sonrası öntest ve sontest toplam duygu gereksinimleri puanları arasında anlamlı bir farkın olduğu görülmektedir (Z= -3.570, p? 0. 05). Öğrencilerin yaklaşma alt ölçeğinden öntest ve sontest puanları arasında anlamlı bir farkın olduğu (Z= -2.810, p?0.05), kaçınma alt ölçeğinden de ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir farkın olduğu tespit edilmektedir (Z= -2.238, p?0.025). Bu sonuçlar, deney grubunda bulunan öğrencilerin uygulama sonrasında duygularına daha olumlu yaklaştığını göstermektedir. Öğrencilerin duygu gereksinimlerinin eğitim öncesinde ve sonrasında cinsiyete göre değişmediği gösterildi (p? 0.05). Araştırma verilerinden elde edilen bulgulara göre, deney grubunda uygulanan yaratıcı drama etkinliklerinin, üniversite öğrencilerinin duygulara yaklaşma istatistiksel olarak arttırdığı görüldü. Üniversite öğrencilerinde bu önemli beceriyi geliştirmek için yaratıcı dramanın yer aldığı eğitim programların hazırlanmasının ve yaygınlaştırılmasının bu kişileri geleceğe hazırlamada önemli olduğu düşünülmektedir.

The aim of this study was to determine the contribution of the creative drama method on the emotional needs of university students. The study group of the study consisted of 27 first class students at a university. There were 22 (77.8%) female and 5 (22%) male students. A total of 30 hours of the creative drama educational program was used for the study group students in 10 sessions, each lasting 180 minutes. We used the "The Need For Affect Scale" to evaluate the emotional need levels of the students in the study's experimental group. We also administered the "Personal Information Form" to record the personal characteristics of the students. The mean emotional need score of the students was 2.14±12.38 before training and 14.88±12.04 afterwards. The Need For Affect Scale sub dimensions revealed a score of 14.3 ±13.56 from the pretest and 21.40±8.55 from the posttest of the approach subscale and -12.18±10.65 from the pretest and -7.62±12.62 from the posttest of the Avoidance subscale. There was a statistically significant difference between the total emotional need pretest and posttest scores of the experimental group (Z= -3.570, p<0.05). There was also a significant difference between the pretest and posttest scores of both the approach subscale (Z= -2.810, p<0.05) and the avoidance subscale (Z= -2.238, p<0.025). We found no statistically significant difference between the total emotional needs of the male and female students before training (Z= -.496, p>0. 05). Similarly there was a difference between the subscale scores Z=-.934, p>0. 05, avoidance Z =-1.841, p>0. 05). There was also no statistically significant difference between the total emotional needs and the subscale scores after the training Z=-.701, p>0. 05, avoidance Z=-.554, p>0. 05). The results of this study indicate that university students have a more positive approach to their emotions following application of the creative drama method. We believe that these results were the due to the students enacting different roles in the creative drama activities and starting and continuing communication, understanding the other persons and developing empathy, developing positive relationships, getting to know their emotions, expressing and controlling their emotions and therefore becoming engaged in experiences related to their emotions. We believe that preparing and popularizing educational programs containing creative drama so that these important skills can be developed in university students is very important in preparing these i