Kent, sosyal alışkanlıklar ve tutumlar üzerindeki etkisini sürdürmeye devam ediyor. Dolayısıyla kentleri yaratan göçler, hala kentin dokusunu belirleyen temel süreçlerden birisi olarak önemi koruyor. Mekanların biçimlenmesinde, sosyal hayatın değişmesinde, kültürel sentezlerin oluşumunda, kimliklerin farklılaşmasında göçler, hala belirleyici nedenler arasında. Göçler, kentin merkezinde ya da çevresinde kent hayatıyla bütünleşemeyen topluluklar da anılıyor. Bu topluluklar, geldikleri yerleri bırakmazlar, aidiyetliklerini kent içerisinde devam ettirmek isterler. Bu çalışma “kenarda kalmış hayatlar”ın izini sürmek amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmanın evreni olarak Karabük, 1937 yılından itibaren ağır sanayi merkezi olması nedeniyle çevre iller başta olmak üzere Türkiye’nin farklı bölgelerinden yoğun bir göç almıştır. Göçün ortaya çıkardığı problemler, kuşkusuz Karabük için de söz konusu olmaya başlamıştır. Bu çalışmada Karabük’ün göç hikâyesinin bir sonucu olarak kentle bütünleşemeyen bireylere Karabük Belediyesi’nin sunduğu “Sosyal Yaşam Merkezleri” perspektifinden bakmıştır. Çalışmanın temel çıkış noktası, “kentsel bütünleşme” ile “sosyalleşme” olgusu olmuştur. Çalışmada alt gelir grubuna mensup iki mahalledeki, orta gelir grubuna dahil bir mahalle ve son olarak gelir düzeyi yüksek bir mahalledeki sosyal yaşam merkezi yetkilileri ile derinlemesine mülakat yöntemi; merkezlerin mahallelerde yarattığı değişimleri tespit etmek için de yaşam merkezlerine gelen kişilerle doğrudan görüşme yöntemiyle anketler uygulanmıştır. Çalışmanın en somut göstergelerinden birisi, kentin dışında kalan bireylerin kentsel hayata katılmalarında kullanılan araçların, bireylerin sosyalleşmelerinde yarattığı etkinin tespit edilmesidir

The city continues to pursue its impact on the social habits and attitudes. Thus, the city, created by migration, still retains its importance as one of the main reasons that determine the texture of the city. In shaping the places in the change of social life, the formation of cultural synthesis, the differentiation of identity, migration is still among the decisive factors. Migration is seen more in or around the city centre, among the people those who cannot be integrated into the urban life. These communities do not leave their place of origin. They want to continue their social belonging in the city. This study is prepared for “those who stayed at the edge of life" As the universe of study, Karabük, since 1937, Due to the industrial centre, has extensive migration from different parts of Turkey. Problems posed by immigration, of course, began to be seen in Karabük as well. In the study, at the end of the migration story, the people who cannot adapt to urban centre are analysed from the perspective of Social life centres offered by the municipality of Karabük The starting points of the study of the case are "urban integration" and "socialization”. In the study, interviewed with the authorities of the social centres and made a survey to the people of two areas, from the lower income groups, an area belongs to the middle income group and another area with high-depth income groups. One of the most concrete indicator of the study, i