Bu makalede, insanlığın en önemli sorunlarından biri haline gelen “çevre problemine” Kur’ânî perspektiften yaklaşımın pratiğe neden dönüştürülemediği ele alınmaya çalışılmıştır. Kur’ân temelli çevre anlayışıyla ilgili hayli çalışma yapıldığı görülmüştür. Yapılan çalışmalar gözden geçirildiğinde meselenin genel itibarıyla teorik olarak ele alındığı, Kur’ânî anlayışın pratiğe nasıl yansıtılabileceği konusu üzerinde yeterince durulmadığı kanaatına varılmıştır. Günümüzde çevre konusunda dile getirilen problemler konunun pratiğe dönüştürme değerini ve gereğini ortaya koymaktadır. Çünkü sorunların çözümü teorik yaklaşımları aşıp pratik uygulamalara dönüştüğünde mümkün olacaktır. Dolayısıyla bu çalışmada, konuyu temellendirebilmek için öncelikle Kur’ân’ın varlık tasavvuruna kısaca vurgu yapılmış, insana verdiği değere değinilmiş, insan-varlık ilişkisinden hareketle Kur’ân’î çevre algısının hangi bakış açısıyla topluma yansıtılması gerektiğine temas edilmiş, ardından da Müslümanda olması gereken çevre duyarlılığının neden yeterli düzeyde oluşturulamadığı, pratiğe dönüştürülemediği arka planı üzerinde durulmuştur. Konu eğitim/öğretimle ilgili iki önemli veri üzerinden hareketle ele alınmış, söz konusu eksiklik giderilmeden Kur’ânî bakış açısının pratikte yeterince ma’kes bul/a/mayacağı görüşü işlenmiştir. Nitekim insandaki değişimi sağlayacak olan temel unsur eğitim/öğretimdir. Sadece çevre konusu değil hangi mesele olursa olsun kaliteli ve sağlıklı bir eğitim/öğretim olmadan sonuca gitmek ve problemi çözmek mümkün değildir. Kaldı ki, günümüzde söz konusu ettiğimiz eğitim/öğretim yanında çevre eğitimi ayrıca önem atfedilen, üzerinde durulan ve kendine özgü yöntemlerle verilmeye çalışılan ayrı bir alan haline gelmiştir. Mücadele yöntemi profesyonelleşmiş, daha organize ve sistemli çalışma ağları oluşturulmuştur. Kur’ânî anlayışın bunları kapsar hale dönüştürülmesi gerekmektedir.

This article tries to address the ‘environmental issue’ which has become one of humanity's most important problems, with regard to why the Qur’anic perspective has not been practically implemented. Numerous studies exist based on the environment in reference to the Quran. After reviewing these studies, it is seen that these matters are discussed mainly in theory and not enough effort has been placed into converting the Qur'anic understanding to practicality. The environmental problems being discussed today emphasises the need and importance of turning this theory into practice. The solution to resolving these problems will be possible by practical application of these theoretical approaches. Therefore in this study, the topic is firmly established by having a brief look at the concept of existence in the Quran, mentioning the value given to man, the viewpoint on the environment conveyed by the Quran and how this should be reflected to society is stated, based on the relationship between man and existence, then focusing on why the required level of environmental sensitivity and practical application has not been developed in Muslims. The topic has been reviewed based on two important data relating to teaching/education; while these deficiencies aren’t corrected, the Qur’anic viewpoint will not be echoed into practice. Indeed, education is fundamental to changes in man. Whether this is an environmental issues or something else, without quality education the problem will not be solved. Moreover, environmental education today has become an area of emphasis and with its specific methods. The method of struggle has become professionalized; more organised with systematic study networks being formed. The Qur'anic understanding needs to be transformed to include these as well.