Kilise teolojisi Hıristiyan ilahiyatında önemlidir. Kilisenin mahiyetiyle ilgili hususlar, Hıristiyan inanç esasları arsında yer almaktadır. Kilisenin mahiyeti hakkındaki tartışmalar Hıristiyan tarihinde önemli bir yer işgal etmiştir. İznik Konsili (325)’nde İznik İman Bildirgesi’nde kilisenin mahiyeti “tek/bir, kutsal, katolik ve apostolik” şeklinde liturjik olarak belirlenmesinin akabinde oluşan karışıklık neticesinde 381 yılında gerçekleştirilen Kadıköy Konsilin’de neticeye bağlanmıştır. Buna göre, kilisenin mahiyeti “tek/bir, kutsal, katolik ve apostolik” olarak belirlenmiş ve genel kabul görmüştür. Kilisenin tek/bir olması, İsa’nın isteği ile bütün Hristiyanların, yani tüm kilise üyelerinin imanda, ibadette ve kilise yönetiminde birliğini ifade etmektedir. Kilisenin Kutsal olması, Kilisenin temel karakterinden olduğu ifade edilerek bu kutsallığın kaynağının inanlılar aracılığıyla değil Tanrı’nın bir lütfu veya armağanı aracılığıyla olduğu kabul edilmektedir. Kiliseye atfedilen Katolikliğin, genel olarak, lokal veya yöresel kelimelerin aksi bir anlamda kullanıldığı ve bu şekilde anlaşıldığı açıktır. Sosyal statüleri, ırkları ve kültürleri temel alan Kilise Katolik değildir. Apostoliklik, Kilisenin kendisini İsa tarafından havarileri üzerine kurmuş olduğunu ifade etmek için kullanılan bir sıfattır. Kilisenin genel kabul görmüş beş farklı boyutu bulunmaktadır. Kilisenin birlik boyutu, kutsal metinlerde Kilise için kullanılan metaforlardan “İsa’nın (Mistik) Bedeni” ve “Tanrı’nın Halkı” metaforuyla yakından ilgilidir. Kuruluş boyutu ile Kilisenin görevlilerine ve otoritelerine güçlü bir vurgu yapılmaktadır. Sakrament boyutuyla Kilise, İsa’nın ve bütün insanoğlunun birliğinin sakramenti olarak kabul edilmiştir. Elçi boyuturyla Kilise, belli bir misyona sahip olup, o misyonu taşıma görevini üstlenmiş bir araçtır. Hizmetçi boyutuyla Kilise, zengin ve güçlü bir yapıya sahip olmalı ve insanların hayatlarının İsa Mesih’in hayatına benzemesi adına insanların hizmetindedir.

Ecclesiology is impaortant in Christian Teology. The issues related to nature of the Church, is located in the Christian principles of faith. The debate about the nature of the church in Christian history has occupied an important place. İn The Council of Nicaea (325, The church is determined liturgical as "one, holy, catholic and apostolic". After, in the Council of Chalcedon(381), it was agreed Church is "one, holy, catholic and apostolic". According to this, the nature of Church is decided and generally accepted as "one, holy, catholic and apostolic". Church’s One represents all Christians -all of the members of the church- in faith, worship and association management of the church with Christ's request. The holy of the church is the main character of its. This holiness stems from the gift of the grace of God not believers. Catholic characteristic attributed to the church is contrastly used with meaning local, in generally and it is clear that was understood in this sense. İt is not catholic that the church based on Social status, race and culture. Apostolic is an adjective used to describe that the church itself was founded on the apostles by Jesus. The church has five different models generally accepted.The unity of the Church is closely related to metaphor "Jesus (mystical) body" and "People of God" that of metaphors used for the Church in the scriptures. İt is that the church seen as an İnstition is a strong emphasis made on church officials and authorities. The Church as sacrament has been considered the sacrament of Christ and the unity of all mankind. The church as herald is tool, having a specific mission and undertaken the task of carrying the mission. The church as servant must have a structure rich and powerful and in the service of the people that people's lives in order to resemble Jesus Christ's life.