Türkiye’de nüfusun %49,8'i kadındır ve bu kadınların büyük bir çoğunluğunu ev kadınları (12,2 milyon) oluşturmaktadır. Televizyon yayınlarının, kamu ve özel kurumlarca gerçekleştirildiği Türkiye’de sahip olduğu bu oran nedeniyle, televizyon yayınlarının ulaşmak istediği hedef kitlenin başında kadınlar gelmektedir. Bu bağlamda televizyonda, çeşitli programlar ile kadınların ilgisi çekilmeye çalışılmaktadır. RTÜK tarafından yapılan araştırmalar kadınların yarısının sabah ve gündüz kuşağındaki kadın programlarını izlediklerini göstermektedir. 2009 yılında yapılan ankete katılan kadın deneklerden en çok; 26-33 yaş aralığında, evli, ilkokul mezunlarının kadın programlarını izledikleri görülmektedir. Böyle büyük bir kitleye hitap etmesine rağmen, “Kadın Programları”nda üretici olmaktan çok tüketici olan, şiddet gören, tecavüze, ihanete uğrayan kadınların gösterildiği varsayılmaktadır. Kadınlara “mağdur, zavallı, kabullenici vs.” birey imajının verilmesinin yanı sıra toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin bu programlarda yeniden üretildiği düşünülmektedir. Bu nedenle çalışmada toplumsal cinsiyet kavramı bağlamında Türkiye’de en çok izlenen kadın programları ve programda yer alan kadınların konumu değerlendirilmeye çalışılacaktır. Sonuçta içeriği ve oluşturduğu dil sayesinde televizyonun klasik kadın algısı, sunumu ve tüm bunların izleyici tarafından normalleştirilmesiyle ortaya çıkan kadın konusundaki sorunlu alanlar arasındaki ilişkinin ortaya konulması amacıyla Dünya Kadınlar Gününü içeren hafta boyunca en çok izlenen programlarda yer alan kadınların konumları ele alınacaktır. Çalışmanın asıl amacı kadınlar için hazırlanan programların, kadınlara ne verdiğini ortaya koymaktır.

In Turkey women are the primary target audience of television broadcasts, because 49,8% of Turkish population are women and the majority of these women are housewives (12, 2 Million). In Turkey where television broadcasts are produced by public and private institutions, women are the primary target audience of television broadcasts, because of this rate. In this context, television is subject to concrete interventions and it tries to attract attention of women with various programs. According to researches done by Radio and Television Supreme Council (RTÜK), half of women watch television programs for women broadcasted in the morning and during the day. According to a survey in 2009, mostly women between the ages of 26-33 who are married and who are primary school graduates watch television programs for women. Although such a great mass is targeted, it is assumed that in these television programs those women are presented who are subject to violence, rape and betrayal, which is rather a consumptive case than productive. It is considered that women in these programs are given the image of “victimized, poor and acquiescent” i