Bu çalışmanın amacı, Kırgız Türklerinin ‘Otuz Yaş Şairi’ olan Alıkul Osmonov ile Türkiye edebiyatında bu temanın adıyla bütünleşen ‘Otuz Beş Yaş’ şairi Cahit Sıtkı Tarancı’nın ‘ölüm temalı’ şiirlerini karşılaştırmaktır. ‘Demir Perde’ ile birbirinden ayrılmış iki farklı coğrafya ve dünyanın (ideoloji, mantalite) insanı olan Alıkul ve Tarancı, insanlığın ortak teması olan ‘ölüm’de birleşmişler ve birçok yönüyle farklı duyuş ve düşünüşe sahip olsalar da, bazı yönleriyle birbirine yaklaşmışlardır. Kişiliklerinin, yaşadıkları hayatın ve başlarına gelen olayların tesiriyle oluşan ‘ölüm’ kaygısını her iki şair de çoğu zaman şiirlerine yansıtmış ve sanki birbirlerinden haberliymişçesine, birisi ‘Otuz Beş Yaş’ şiirini yazarken, diğeri ‘Otuz Yaş Şiiri’ni kaleme almıştır. Cahit Sıtkı ile Alıkul’un şiirlerinde ölüm teması, bazı dizelerde birbirine yaklaşırken, bazen de bu iki şairi bambaşka dünyaların insanları yapmaktadır. Yaşadığı hayatı (şiir dışında) bir boş vermişlik olan ve Alıkul Osmonov’un başından geçen fâciaların birini bile yaşamadan ölen Cahit Sıtkı için ‘ölüm’ fikri, ‘şiddetli yaşam sevgisi’nin bir tezahürüdür. Alıkul’da ise bu durum, ‘yaşadığı travmalar’ın ve en sevdiği varlıkları (anne-babası ve biricik evladı) yitirmenin sonucudur. Cahit Sıtkı ‘Otuz Beş Yaş’ şiirini yazdığı dönemde, Alıkul’da otuz yaşındadır ve ‘Otuz Yaş’ şiirini yazmaktadır. Birbirinden haberli olup olmadıkları hakkında herhangi bir belge ve bilgi bulunmamaktadır. Cahit Sıtkı’daki ‘Otuz Beş Yaş Sendromu’, Alıkul’da ‘Otuz Yaş Sendromu’ şeklinde karşımıza çıkar. Bu çalışmada, şairlerin kullandığı farklı metaforlar karşılaştırılarak, ortak ve farklı motifler yorumlanmaya çalışılmıştır.

The aim of this study is to compare 'Thirty-Age Poet' of Kirghiz Turks, Alıkul Osmonov and in Turkish literature, Cahit Sıtkı Tarancı who is famous with a poem named 'thirty-five age' the theme of death. Two poets, separated by 'Iron Curtain, Alıkul and Tarancı, , while they are belong to two different ideological world, they met at the common motif of humanity. Their personality and life has shaped the theme of “death anxiety” in their works. As if they know each other they use the motif of dead in the same way at their works “thirty five age” and “age of thirty poem”. Cahit 'Thirty-Five Years of Age' at the time he wrote the poem, Alıkul thirty years old, and 'Thirty-Age' is writing poetry. Each other about whether they are in the news does not have any documents and information. Cahit in the 'Thirty-Five Years of Age Syndrome', in Alıkul 'Thirty-Age Syndrome', appears in the form. While Cahit Sıtkı wrote the poem 'Thirty Five Age', Alıkul was at his thirties and he was writing the poem ‘'Thirty-Age'. There is no document or knowledge whether they were informed each other or not. In this study by comparing the different metaphors that the poets used common and different motifs are tired to be interpreted.