Kırmızılı Kadın, Türkiye’de “Gezi Direnişi”nin başlangıcında uluslararası basında polisin doğrudan yüzüne biber gazı sıktığı bir fotoğraf karesiyle tanınmış, çok kısa bir süre içinde önce kadın direnişinin sonra da direnişin simgesi haline gelmiştir. Kırmızılı Kadın, Gezi olayları süresince ve sonrasında karikatürler, grafik tasarım ve ilüstrasyonlarla, dünyanın pek çok yerinde, gazete ve dergilerde, kitap kapaklarında, resim sergilerinde, duvar resimlerinde ve pek çok kültür, sanat olayında görülür. Bu çalışma, Kırmızılı Kadın simgesinin ilk olarak gerçek bir fotoğraftan bir karikatüre dönüşmesiyle başlayıp onun gerçek kimliği ile bir açık mektup yayımlamasına kadar ağırlıklı olarak medyada süren yaşamı ile ilgilidir. Kahramanın basında yeniden ve yeniden yaratılması sırasında geçirdiği değişim, edindiği yeni güç ve yetenekler, yerine getirdiği işlevler, bulunduğu farklı ortamlar, kısacası fotoğraftaki gerçek kişiden bağımsız olarak Kırmızılı Kadın simgesinin medyadaki macerası incelenmektedir. Champbell’in monomit kuramı ve Kahramanın Sonsuz Yolculuğu adlı kitabında belirlediği aşamalar, Kırmızılı Kadın simgesinin soyut yaşamına uygulanmaya çalışılmıştır. Ulusal ve uluslararası basında ulaşılabilen her türlü yazılı ve görsel malzemeye yer verilmeye çalışılmıştır. Medya bir icra ortamı olarak değerlendirilirken, onun ürettiği, yaşama olanağı sunduğu ve zamanı geldiğinde tükettiği kahramanların ulusal ve evrensel nitelikleri ortaya konmuştur. Öte yandan bu çalışma monomit kuramının farklı ürünlere uygulanabilirliği üzerine bir deneme olarak düşünülebilir.

“Turkish Woman in Red” has been known for her photo that a policeman firing teargas spray on her face at a very close range. She became a symbol of resistance movement around the world for several months. Turkish Woman in Red, has seen in comics, graphic designs and illustrations, in newspapers and magazines, on book covers, in art exhibitions, wall paintings and in a lot of cultural and art activities. This study focuses on life of Women in Red motif as a heroine except real life of the woman in the photo. Life of mentioned motif starts with turning into a political comic from photo and ends with publishing an open letter from woman in the photo. These two points are considered separation and return within this context. During the heroine’s life that occurrences with her creation again and again on media, she has gained new powers and abilities, performed new functions, been in different occasions. Campbell’s monomyth theory and the stages that he mentioned in The Hero With Thousand Faces are imposed on the virtual life of Woman in Red motif. All accessible written and visual documents on national and international media has been tried to take under review. In this study, when media is taken as performance milieu, heroine that media created and exterminated is anatomized. On the other hand, this study is an experiment about applicability of monomyth theory.