İlk Osmanlı-Fransız ilişkileri, 1353’te Süleyman Paşa’nın Avrupa’ya geçerek Gelibolu’da Çimpe kalesine yerleşmesiyle başlar. Bu durum Hıristiyanlık dünyasını heyecanlandırır ve Papayı Osmanlı’ya karşı Haçlı seferi düzenlemeye zorlar. Papanın Haçlı seferi davetine Savua kontu Amédée cevap verir ve Gelibolu’nun kısa bir süre için de olsa geri alınışına katılır. Fakat Osmanlı’nın Avrupa’daki ilerleyişi durdurulamaz. Bu durumda Papalar Avrupa’daki Hıristiyan devletlerle ittifak kurmaya çabalar. 1396’da Niğbolu Savaşı’nda, Haçlı ordusu saflarında altı bin kişilik Fransız askeri Türklere karşı savaşır ve ileri gelen Fransız asilzadeleri esir edilerek fidye karşılığı serbest bırakılır. 1453’te İstanbul’un fethi ve Türklerin Avrupa’da ilerleyişi hem Avrupa’nın hem de Hıristiyanlığın varlığına karşı bir tehdit unsuru olarak algılanır. Bourgogne Dükü Philippe-le-Bon ise, ötedenberi tasarladığı bir Haçlı Seferini düzenlemeye kalkışır. 1480’de Osmanlı’nın Otranto’ya girişi Avrupa’da şok etkisi yapar. Fakat 1481’de Fatih’in vefatı Avrupa’yı rahatlatır. Bizans'ı diriltmek, İstanbul’u ve Kudüs'ü geri almak gibi büyük emeller peşinde koşan Fransa kralı VIII. Charles (1483-1498) bu sırada Avrupa’da rehine olarak bulunan Cem Sultan’ın durumundan faydalanmaya çalışır. Ancak Papa tarafından kendisine teslim edilen Cem Sultan’ın kısa bir müddet sonra ölmesiyle bu projesi suya düşer. Cem Sultan’ın Hıristiyanların eline geçmesi, Avrupalı devletlerin Osmanlı Devleti'nin iç işlerine karışmasına, Osmanlıların batıdaki fetihlerinin bir süre durmasına sebep olmuştur. İşte bu şekilde başlayan Osmanlı-Fransız ilişkileri, 1525 yılına kadar aynı düşman hava içinde devam eder.

First Ottoman French relations begins in 1353 by Suleyman Pasha moving to Europe and settling in Çimpe (Tzympe) Castle, Gallipoli. This situation excites the Christian world and forces the Pope to organize a crusade against the Ottoman’s. Savua kontu Amédée accepts the crusade invitaion by the pope and joins the capture of Gallipoli, even if it was for a short period. This does not stop the progress of the Ottoman Empire into Europe. In this case the Pope endavours to form an alliance with the Christian states in Europe. At the Battle of Nicopolis in 1396, six thousand French soldiers battle with the Turks, and prominent French noblemen prisoners are released through ransom. The conquest of Constantinople (Istanbul) by the Turks in 1453 and advancement into Europe is perceived as a threat to both Europe and against the existence of Christianity. Duke of Burgundy, Philippe-le-Bon, attempts to organize a crusade that he has been planning for some time. The Ottoman Empire’s entrance into Otranto in 1480 shocks Europe, however the death of Sultan Fatih in 1481 relaxes Europe. King of France VIII. Charles (1483-1498) tries to take advantage of the capture of Cem Sultan in Europe by pursuing his great ambitions to resurrect Byzantine and recapture Istanbul and Jerusalem. This project fails after the Pope hands Cem Sultan over to him and he dies some time later. Cem Sultan’s capture by the Christians causes the European states to interfere in the internal affairs of the Ottoman Empire and stops the Ottoman conquest towards the west for a while. Due to this, sour relations remain until the year 1525 between the Ottoman’s and the French.