Âşık edebiyatı, kökeni, dini ve milli bir geçmişe uzanan; sözlü, yazılı ve elektronik kültür dairesi içerisinde değişim ve dönüşüme uğrayan; kendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp okuyan ya da halk hikâyeleri anlatan ve Âşık adı verilen saz şairlerinin oluşturduğu edebiyattır. Âşıklık geleneğinin XX. yüzyılda da gücünü muhafaza ederek devlet nezdinde kabul görmüş sosyo-kültürel bir kurum haline gelmesinin birçok nedeni olduğu gibi bunlardan bir tanesi âşıkların aktüalitenin merkezinde yer alarak statik olmak yerine değişimi izleme yoluna gitmeleri gösterilebilir. Toplumsal modernleşme ile toplu kültür olarak yayılan, kültürel gelişmeleri ve günlük uygulamaları, zamanın objektif, subjektif ve sosyolojik özellikleriyle geleneğin gerektirdiği ölçüde, şiirlerine konu edinen âşıkların, olay ve durum değerlendirmesine yönelik muhtelif kişisel tespit, tenkit ve gözlem vechelerine başvurdukları bunun yanı sıra hissiyatlarını da tasrih ettikleri, araştırmacılar tarafından ayrıntılı olarak metin tahlili çalışmalarıyla ortaya konulmuştur. Buna göre çalışmamızda, aktüel şiir içeriğine uygun olduğunu düşündüğümüz; âşığın başından geçen olay ve durumlar, yoksulluk, hastalık, kırsal kesimin yaşam tarzı ile dinî ve milli kaynaklı kültür öğelerinin günlük hayattaki izlerini, XX. yüzyılda yaşamış 28 tane âşıktan toplam 44 örnek metin sunarak, metin tahlili yöntemiyle değerlendirmeye çalıştık. Bu sayede XX. yüzyıl âşık edebiyatında, toplum geneline nüfuz eden aktüalitenin âşıklar arasındaki bireysel ve toplumsal yansımasına dair bir fikir oluşturmaya çalıştık.

Minstrel literature, origins from a long religious and national history, it changes and evolves in oral, written and electronic culture. It consists of reading poems with an instrument both from others or the poet’s own poems and telling stories from folk literature, it is a literature that a minstrel poets created. Minstrelsy tradition maintained its power in XX. century and became a socio-cultural institution which is accepted by government. This situation resulted from many reasons and one of these reason is that minstrels take part in actuality’s center and follow the changing path instead of being static. Minstrels mentioned cultural developments and daily applications in their poems which spread as mass culture and social modernization, while performing that, they presents their work in a manner of objective, subjective and sociological features of time and in an extent that required by tradition. Their various personal determination, criticisms and observations directed to aspects of incidents and situations assessment and their evidencing of feelings have been introduced by researchers in detail through textual analysis studies. In light of these information, in our study, we tried to examine 28 minstrel lived in XX. century and appropriate for actual poetry content through presenting 44 sample text at total. All texts were assessed by textual analysis method. In this studies, all situations and events that a minstrel lived through were included like; poverty, disease, their rural lifestyle and traces of religious and national originated culture elements to their daily life. By this means, we tried to create an opinion about i